مقدمه کتاب دموع و دماع 3

مقدمهاولین نغمه ‌ های عاشورایی، در چکاچکِ شمشیرها زاده شدند به روزِ عاشورا، در آشوبِ غبار سواران و هنگام که کران تا کران لشکر بیداد و تباهی و ظلمت بر گردِ حجت خداوند به روی زمین، جمع آمده بودند و قصدی جز ریختنِ خون خدا را نداشتند، آری، نخستین نغمه ‌ ها در ظهرِ خون زاده شد، در رجزهای حسینیان و مرثیه ‌ های حضرت زینب و ام ‌ کلثوم و... و گویی که این نغمه ‌ ها هنوز هم از دل صحرای کربلا، به گوش می ‌ رسد:امیـری حسینٌ و نعم الامیر سرور فؤاد البشیـر النذیرعلــی و فـاطمــة والـــده فهل تعلمون له من نظیرله طلعة مثل شمس الضحی لـه غــرّة مثـل بدر منیرو این رجز از پسر جوانِ مسلم بن عوسجه نقل شده است، جوانی نورس که پس از شنیدن خبر شهادت پدرش، خود را به دریای لشکریان زد و با وجود سن اندکش بیست نفر از سپاهیانِ کفر را به هلاکت رساند، امّا عاقبت عطش بر او غالب شد و یزیدیان او را کشتند و سرش از تنش جدا کردند و آن را به سوی لشکر امام حسین افکندند، در این هنگام، مادرِ او دوید و سر را بوسید و باز هم به سوی لشکر دشمن انداخت و یک تن را کشت، آنگاه آن زن عمود خیمه را برداشت و مردانه حمله کرد و اینگونه رجز خواند:انا عجوز، سیدی، ضعیفه خاویة بالیة نحیفةاضربکـم بضـربـة غنیفـة دون نبی فاطمة الشریفه...و با همان عمود خیمه، دو تن دیگر را کشت، خود او نیز به شهادت رسید. آری، عاشورا تجلی ‌ گاهِ عشق و زیبایی و حماسه بود و حتی پیرزنِ نحیفِ کاروان ثارالله، رجزِ شجاعت بر لب داشت...از آن هنگام، سالیان و قرنهای بسیار، جن و انس در ماتم سالار شهیدان و یاران وفادارش نوحه ‌ ها و مرثیه ‌ ها سرودند و اشک ‌ ها ریختند، از آن غروب غمگین که آغاز هجرت خونین ماه و ستاره ‌ ها بود، هر قطرۀ خونی، مرثیه ‌ ای شد که حقیقتِ سرخِ خونِ خدا را شهادت می ‌ داد.باید گفت با حمایت امامان بزرگوار شیعه از روند شعر عاشورایی، این روند همواره ادامه داشته است و شاعران عرب زبان و پارسی ‌ گوی همواره چراغ اندیشۀ عاشورایی را با کلماتشان روشن نگاه داشته ‌ اند و نامهایی همچون فرزدق و دعبل خزائی و سیدحمیری و کمیت اسدی، همواره به عنوان پیشگامان شعر شیعی و ولایتمدار در تاریخ ادب تشیع می ‌ درخشند. در این میان نوحه ‌ ها و نغمات عاشواریی، علاوه بر قصاید شکوهمندان شاعران عرب و فارسی ‌ زبان، همواره نقش ویژه و مؤثری را در نهادینه کردن فرهنگ عاشورا در میان مسلمانان ایفا کرده ‌ اند، چرا که مراسم سالانۀ عزاداری سالار شهیدان، بعنوان سنّتی که از اولین قرنها، مورد عنایت شیعیان و همۀ ارادتمندان اهل ‌ بیت پیامبر اسلام «صلی الله علیه وآله وسلم» بوده است.در ایران اسلامی نیز، خصوصاً در مناطقی که هموطنان عرب زبان ما زندگی می ‌ کنند، همواره نوحه ‌ های عاشورایی مورد استفادۀ ذاکران اهل ‌ بیت بوده و هست.در همین رهگذر، مؤسسۀ هنر و ادبیات هلال، کوشیده است که با چاپ کتابهای دموع و دما 1 و 2، گامی را در جهت اعتلای نغمه ‌ های حسینی به زبان عربی بردارد، تا همسو با اندیشه ‌ های مقام عظمای ولایت، هر چه بیشتر شاهد اعتلای نغمات عاشورایی در صورت و محتوا باشیم.
مؤسسه هنر و ادبیات هلالمحرم 1390