مقدمه مرآت ولایت 2

بسم الله الرّحمن الرّحیم
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهممسجدالحرام زمانها؛ رجب المرجّب
الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من کان بالأمس بیتاً اصبح قبله
همه ستایش ویژۀ خداوندی است که این را به گامهای پدر امام حسین علیه السلام شریف کرد. او که تا روز پیشین خانه‌ای بود ناگهان «قبله» شدن را احساس کرد. فرمایش مولا ابوالفضل‌العباس علیه السلام در روز ترویه (8 ذی‌الحجه) سال60 هجری قمری بر فراز کعبه نشان می‌دهد که اهمیّت مولِد مولی الموالی تا چه پایه است. درست به همین دلیل ماه رجب در میان زمانها شریف شد. اگر مسجدالحرام قُرق خداوند است در میان سرزمینها رجب هم قُرق خداوند است در همۀ زمانها. رجب شهرالله است در روز قیامت منادی ندا در می‌دهد «اَینَ الرَّجبَیون!» چه کسی رجبی است؟همان ویژگی‌ها را که زمان گرفت و شد رجب، زمین گرفت و شد مسجدالحرام، دلها و جانها هم می‌توانند به خود بگیرند. علی امام امامان و آقای اوصیا و اولیاست، سبب آفرینش افلاک، است چرا چنین نبـاشد؟ چرا سنگ و خاکبه خاطر اینکه زایشگاه علی علیه السلام شده‌اند، قبله‌گاه مسلمانان نشوند؟چرا لحظه‌ها به سبب اینکه محملِ میلاد ایشان شده‌اند حرمت و شرافت پیدا نکنند؟ خداوند کبیر متعال، وقتی که أحدی پیام محمّدش را باور نمی‌کرد، او را با علی علیه السلام قدرت بخشید. روزگاری که قریش هر روز برای ترور ایشان نقشه‌ای می‌کشید و اجرا می‌کرد، علی علیه السلام تنها مدافع، سرباز، محافظ و جانباز او بود. حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله بارها فرمود: علی علیه اسلام برادر من است و وصی من. جایگاه علی علیه السلام نزد من درست همان جایگاه من نزد خداوند است. محمّد حبیب الله است و علی علیه السلام، حبیب محمد صلی الله علیه وآله وسلم. محمّد مصطفی که اوّل العابدین رحمة للعالمین سیّدالمرسلین و خاتم النبیّین است، بشیر و نذیر و سراج منیر اسـت،بزرگترین تجلّی خداوند است، رسول‌الله، که رئیس همه مخلوقات و مختار و محمود نزد خداوندگار است، بـه علی علیه السلام می‌فرماید: تو جان شیرین منی. علی مرتضی ، رهبر اولیا و سرور اتقیا، فرماندۀ پیغمبر است، وزیر مختار اوست، وکیل اوست، وصّی اوست، شمشیراوست، دست باز اوست، چشم بینای اوست گوش شنوای اوست، زبان گویای اوست، و سخن شیوای او. پرچم اوست و تاج او. ماه عظیم الشأن رجب به این سبب مخصوص خدا و اولیای اوست که ولایت الله در آن ماه ظاهر شد. طبق آیۀ کریمۀ ولایت- که همۀ مخاطبان قرآن می‌دانند در شأن امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده است. (حتی یهودیان، مسیحیان و کفار مکّه نیز می‌دانستند که این آیۀ شریفه تنها یک مصداق دارد.) ولایت مخصوص خداست و رسول‌الله و علی مرتضی و هر کس ولیّی جز خدا داشته باشد مشرک شده است:إنّما ولیّکم ‌الله و رسوله و الذین یؤتون الزکوة و هـم راکعـون.مثل الذین اتّخذوا من دون الله اولیاء کمثل العنکبوت اتخذت بیتاً و أن اوهن البیوت لبیت العنکبوت لوکانوا یعلمون41عنکبوتآیۀ مبارکۀ دوم به صراحت انحصار ولایت را در مولا علی علیه السلام نشان می‌دهد و خطر خروج از دایرۀ توصیۀ خداوند را گوشزد می‌فرماید. بهترین شکل ترجمۀ ولایت در باب تفعّل صورت می‌پذیرد؛ توّلا یعنی سرپرستی اگرعلی‌ابن‌ابیطالب سرپرستی امّت را عهده‌دار نبود پس چه کسی بود؟ صراحت و وضوحِ اشارۀ آیاتِ بسیاری مانند آیۀ ولایت به حدّی است که دانشمندان علم تاریخ را در هر فرقه و گروه، هر مسلک و صنف دینی به اجماع رسانده است که اکثریت یا غلبه مفید ظنّ است، امّا اجماع علمای تاریخ اسلام علامتی است بزرگتر از گمان. خداوند، سرپرست مهربان ماست و پیامبرش و آن‌ها که در حال رکوع صدقه می‌پردازند. هیچ ترجمه و تفسیر دیگری در تاریخ نیست، مگر اینکه به تواتر از دوست و دشمن نقل شده است که حضرت علی ابن ابیطالب علیه افضل صلوات المصلیّن در مسجد انگشتری خویش را به فقیری صدقه داد و این آیه نازل شد. تمام اسلام و قرآن با ولایت معنی‌دار می‌شود.ولایت، روح دین است. اگر تولیّت الهّیه پذیرفته شد، تمام احکام دیگر خداوند نیز پذیرفته می‌شود؛ وگرنه از عبادات و اجتماعیات چیزی مگر پوستی توخالی باقی نمی‌ماند. رجب ماهِ تمرین ولایت است. اگر در این امر خطیر تـوفیقحاصل شود، بین خالق و مخلوق پرده‌ای نمی‌ماند. بهترین تعبیر و آسان ترین راهِ بیان این مطلب آن است که بدانیم مولی هم معنای عبد و بنده می‌دهد و هم معنای ارباب و آقا همین رمز، راز ولایت را بر ما مکشوف می‌کند:گر از او گشتی همه چیز از تو گشتگر از او گشتی همه چیز از تو گشتماه مقدّس و محترم رجب در خود وقایع بسیارمهم دیگر هم جای داده اسـت که زینت آرای این مسجد باشند عید سعید مبعث به این ماه رنگ شادی بخشیده است و دو تولّد دیگر تولد امام جواد و امام هادی علیهماالسلام ‌ این ماه را نشاط انگیزترین ماهها قرار داده است. همه مؤمنان سال را به انتظار رجب زندگی می‌کنند و از رجب آذوقه تمام سال خود را تهیه و تدارک می‌بینند. رجب پیشواز شعبان، ماه پیغمبر صلوات الله علیه ‌وآله و ماه رمضان، میهمانی خداوند بر همه مسلمانان است. ماههای ذی‌قعده و ذی‌حجة و محرم ماه دیدار با خداوند است. دروازۀ تمام این سیر و سلوک‌ ها در «رجب» گشوده می‌شود. ان‌شاالله تبارک و تعالی هلال زیبای شعبان که می‌دَمَد صبح سعادت را به یاد‌ها می‌آورد؛ رهبر بزرگ و گرامی اسلام، دلسوز همۀ مردم و راهنمای جهانیان در خاطره‌ها تجدید می‌شود.رادمردی که جهان از ستم، نادانی، فقر و بدی‌ها به او پناه می‌برد، به دنیا آمده است. ماه شعبان با تولّد ایشان ماه شادمانی ، شور، شوق و شکوه شیعیان و تمام مسلمانان جهان شده است. موج حرکتی که با حکومت پنج سالۀ جناب امیرالمؤمنین علیه آلاف التهیة والثنا آغاز شد، به انقلاب حسینی گره می‌خورد، خیز می‌گیرد و به اوج می‌رسد. نهضت سیدالشهدا و امام الشهدا تمام دلهای خداجو را به تلاطم آورده است. امام سیّدالساجدین زین‌العابدین وارث ثارالله پاسدار پیام حبیب مصطفی و جگر گوشۀ مرتضی است. حضرت عبّاس نمونۀ کامل عبد صالح و شیعۀ به سرمنزلِ مقصود رسیده است که مردم دستور طیِ طریق را، از اول تا آخر راه را با تماشای جمال منوّر ایشان دریافت می‌کنند. طبق فرمایش معصوم: «افضل الأعمال إنتظار الفرج» یاد و ذکر مولای تنهای مسلمانان و مؤمنان ما را به بزرگترین اعمال می‌رساند. خودشناسی و خودسازی که تنها مصداق انتظار است با یاد استاد و مربّی بندگان خدا (ولی خدا) ممکن و میسّر می‌شود. ماه شعبان به پشتوانۀ این ذکر جمیل، نشاطی ویژه به سالکان راه قدسی و عِلویِ انتظار، عطا می‌کند، تا در ماه مبارک رمضان از این کشتزار مبارک خوشه ها بچینیم و بهره‌ها برگیریم انشاءالله تبارک و تعالی .امیدواریم به یمن و تبرک دعاهای شما کتابهای‌ مرآت ولایت هم مورد پسند مولانا و صاحب امرنا امام زمان قرار بگیرد.

خرید کتاب مرآت ولایت 2

مؤسسه هنر و ادبیات هلال خرداد 88

خبر داغ

عصر شعر عاشورایی / شعر خوانی محمد سعید میرزایی

رسم اهل ادب/ مداحی واجب، مداحی مستحب، مداحی حرام

حاج اصغرسعیدمنش / این دل تنگم عقده ها دارد...

قال رسول الله صل الله علیه واله و سلّم

همـانا در نهــان مـردم بـا ایمـان، معـرفت و شنـاختی نسبت بـه امــام حسیـن علیه السلام نهفته است.

(البحار: جلد 43، صفحه 271)
مسئله روز

مسئله : اگر برای مسح، رطوبتی در کف دست نمانده باشد نمی‌تواند دست را با آب خارج، تر کند، بلکه (آقای سیستانی:... باید از ریش خود رطوبت بگیرد و با آن مسح نماید و گرفتن رطوبت از غیر ریش و مسح نمودن با آن محل اشکال است.) باید از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد و با آن مسح نماید.

(آقای بهجت:... بنابر احتیاط باید اول از تری موی ریش و ابرو کمک بگیرد و اگر در آنها تری نبود از دست‌ها رطوبت می‌گیرد.)

آیت‌الله مکارم: اگر رطوبت کف دست خشک شود می‌تواند از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد با آن مسح کند، ولی از آب خارج جایز نیست و اگر فقط به اندازۀ مسح سر رطوبت دارد سر را با همان رطوبت مسح کند برای مسح پاها از اعضای دیگر، رطوبت بگیرد.

 (توضیح‌المسائل‌مراجع،مسأله 257)

اینستاگرام

پنل کاربری

کلیه حقوق مادی و معنوی مطالب متعلق به موسسه هنر و ادبیات هلال می باشد
طراحی و برنامه نویسی گروه فاواتک