صدف نبوت 7 مجموعهای در ستایش بانوی آب
است و ستایش بانوی آب ستایش همةخوبیهاست،
ستایش وفاداری و مهربانی است و ستایش نهایت
بندگیِ کبریاست...
ستایش بانوی آب ستایش آیة «تطهیر » است،
ستایش خانهای گلین که فرش آن بهشتِ بیپایان
خداست سقف آن عرش رحمان...
و این خانة گلین همان خانهای است که امیر زمین و
آسمانها بر خاک آستانة آن خفت و پدرِ خاک شد...
و پیمان خانهای است که پیامبرِ مهربانی هرگاه
که از سفر بازمیگشت نخست مشتاقانه به
سوی آن میشتافت...
و این خانة گلین خانة رنجهای تنهاترین مرد تاریخ
علی و ایثار نورانیترین بانوی آسمانها زهراست...
و شاعر صدف نبوت 7 حاج غلامرضا سازگار از
10 ٭ صدف نبوت 7 ٭
این خانه میگوید و از روزی که نامحرمان ولا،
هیزم بر در آن نهادند...
و کسی تاکنون ندیده است که کوهی با دستان
بسته از خانهای گلین به درآید، در کوچههای
غربت و بیوفایی و حق ناشناسی مردمان روزگار
و در میان بهت نگاه زمان قدم بردارد...
و این رفتن و فداکاری و صبر و سکوت جز
برای حفظ دین امت و مصلحت الهی نبود...
مصلحتی که زهرا نخستین شهیدة مولای
عشق، پیش از آنکه دست بر آسمانها بردارد، آن را
غریبانه با قلب کبریاییاش پذیرفت...
و نهایت آنکه صدف نبوت 7 مجموعهای است
برای زمزمة گویندگان در «بزم خصوصیِ شیعه »
فاطمیه است... و با باور آسمانی شاعر به روز کیفر
و پاداشت و رجعت و شفاعتِ بانوی آب در حق
دوستدارانش به فرجام میرسد...
باشد که محبّت و دوستی زهرای راضیة مرضیه و
پدر و همسر و فرزندان او دروازههای بهشت را بر روی
گواهیدهندگان حق و حقیقت بگشاید و دلها را به
سوی کوثرِ نور و رحمت و رستگاری هدایت کند...
مؤسسه هنر و ادبیات هلال