| کوفیان! این طفل کوچک، آخرین یار من است |
|
|
مُهر طومار من است |
| هم ذبیـح کـوچک من، هـم علمـدار من است |
|
|
مُهر طومار من است |
| گل فروشم، گل فروشم، گـل فروشم، گل فروش |
| هستی خود را در این میدان گرفتم روی دوش |
| گرچه لب بسته بود، دریایی از جوش و خروش |
| سیـنـۀ تنـگش پــر از سـوز دل زار مـن است |
| مُهر طومار من است |
| هـم شده نقش زمین در علقمه آب آورم |
| هم دو تا گـردیده با شمشیر فـرق اکبرم |
| هم تلظی می کند مانند مـاهـی اصغرم |
| در تلظی هـای او آه شـرربـار مـن است |
| مُهر طومار من است |
| اهل کوفه! طفل بی تاب مرا تابش دهید |
| تا نمـرده بـر سـر دستم شما آبش دهید |
| یـک تسلا بـر دل بشکستۀ بـابش دهید |
| آخـر این ریحـانۀ بی آبِ گلـزار من است |
| مُهر طومار من است |
| گـر مسلمـانید این لب تشنه مهمان شماست |
| آیـه ای از ســورۀ یــاسیـن قــرآن شمـاست |
| روز محشر خون این کودک به دامان شماست |
| لحظه هـای آخـر ایـن آخریـن یـار من است |
| مُهر طومار من است |
یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار
