| ای علــمـــدار کـــــربــلا عبــــاس |
|
مــرد میـــدان هـــر بــــلا عباس |
| پنجمین نـــور چشــم فـــاطمه ای |
|
تــو حسیـن کنـــــار علقمـــه ای |
| ای شفــاعت بــه خـون تـو مدیون |
|
ای حسینـی تـــریـــن حسینیّون |
| بــود جـــانـت در اختیــــار حسیـن |
|
کـس به این حد نبود یار حسین |
| در جمــال تــــو منجـلی دیــــدنــد |
|
فــاطمیّـون تـــــو را علــی دیـدند |
| عشـق بــه منتهـا تـو هستــی تو |
|
علــی کـــربـلا تــــو هستــی تـو |
| بــه تــــو ســـرمـایــه ادب دادنـــد |
|
عبــد صـــالـح تـــو را لقـب دادند |
| روز محشـر کــه خلــق می لـرزند |
|
شهـدا بـــر تـــو قبلـه می بـرزند |
| وان همـه سـر جـدا و دسـت جدا |
|
پیـکــــر پـــــاره پــــــاره شـهـــدا |
| در قیـامت کـــه عــــذر نپــذیــرنــد |
|
دست های تـو دست می گیرند |
| دسـت هـایت مــدال عاشوراست |
|
سنــدی بــر شفــاعت زهراست |
| معجــزاتـی کـــه از وفـــــا کــردی |
|
کــــربـلا را تـــــو کــــربـلا کـردی |
| بــه تــو امیــد بستـه بـود حسیـن |
|
تا به جایی که این سرودحسین |
| در صــف تشنـگــــان درخشیــدی |
|
تشنـگی را حـیـــــات بخشیـدی |
| تـــا قــــدم در کنـــار دجلــــه زدی |
|
بــاز در دشت عشق حجله زدی |
| دســـت در زیــــــر آب تـــا بـــردی |
|
کس نگفته که جرعه ای خوردی |
| دل فُـلــــک نـجــــــات را بــــــردی |
|
آبـــــــــــروی فــــــرات را بـــردی |
| منـکـــر فضـــــل تـــوست نـــالایق |
|
ایـن بـود درسِ حضــــرت صـادق |
| ای سلام خدا و هرچه که هست |
|
بـر تـو عباس ای شه بی دست |
| تشنـه ام تشنــــه عنــــایـــت تــو |
|
عـــاشقم عــــاشـق زیــــارت تو |
| رنـــج هجــران کشیـده می میـرم |
|
کــــربـلا را نـــدیـــده می میـــرم |
| بهــر مــن عطــر کـــربـلا بفـرست |
|
خـــود گـــذرنــامـه مــرا بفرست |
| ســاقیـا! تشنــه ام تــــو آبـــم ده |
|
بیــن ســـلام و مــــرا جـوابم ده |
| مــن "مــؤیـد" غـــلام ایـن کــــویم |
|
کــه بـه جـز مدحتـان نمی گویم |
