| ز یـک مشـرق نمـایان شد دو خورشید جهان آرا |
|
|
کـه رخت نـور پوشـاندند بر تن آسمان ها را |
| دو مـرآت جمــــال حــق، دو دریـــای کمـال حق |
|
|
دو نـور لایزال حق، دو شمع جمع محفل ها |
| دو وجــه الله ربــــانی، دو ســــرّ الله سبحــانی |
|
|
دو رخسار سماواتی، دو انسـان خدا سیما |
| دو عیسی دم، دو موسی ید، دو حُسن خالق سرمد |
|
|
یکی صادق یکی احمدیکی عالی یکی اعلا |
| یکــی بنیــــانگر مکتـب، یکـــی آرنــدۀ مـــذهب |
|
|
یکـی انـــوار را مشعـل، یکـی اسرار را گویا |
| یکــی از مکــــه انـــوار رخـــش تــــابید در عالم |
|
|
یکـی شـد در مدینـه آفتــاب طلعتـش پیـدا |
| یکــی نـــور نبـــوت را بـه دل ها تـافت تا محشر |
|
|
یکـی نـــور ولایت را ز نـو کـرد از دمش احیا |
| رســد آوای قـــال الصـادق و قــــال رســـول الله |
|
|
بـه گوش اهل عالم تا که این عالم بود بر پا |
| یکــی جــان گــرامی در دو جسـم پاک و پاکیزه |
|
|
دو تن امـا چو ذات پاک یکتا هر دو بی همتا |
| محمـد کیسـت؟ جـانِ جــانِ جــان عـالم خلقت |
|
|
که گـر نازی کند، در هم فرو ریزد همه دنیا |
| محمـد کیسـت؟ روح پـــاک کـــل انبیــــا در تـن |
|
|
کـه حتـی در عـدم بودند بی او انبیا یک جا |
| محمـد کیسـت؟ مـولایی کـه مــولانا علی گوید: |
|
|
"منـم عبـد و رسـول الله برِ من رهبر و مولا" |
| محمـد از زمــان ها پیشتــر می زیست با خالق |
|
|
محمـد از مکــان پیمـوده ره تــا اوج اَو اَدنی |
| محمـــد محــــور عـــالم، محمــد رهبـــــــر آدم |
|
|
محمـد منجـی هستـی، محمد سید بطحا |
| محمـد کیسـت؟ آنکــو بـوده قــرآن دفتـر مدحش |
|
|
کـه وصفش را نداند کس به غیر از قادر دانا |
| محمد را کسـی نشنـاخت جز حق و علی هرگز |
|
|
چنان که جزخدا و او کسی نشناخت حیدر |
| را وضـو گیـــرم ز آب کـــوثر و شــویم لب از زمزم |
|
|
کنـم آنگـه بـه مـدح حضـرت صـادق سخن انشا |
| ششم مولا،ششم هادی،ششم رهبر،ششم سرور |
|
|
که هـم دریـای شش گوهربود،هم دُرّشش دریا |
| صــداقت از لـبش ریـزد، فصـاحت از دمش خیزد |
|
|
فلـک قدر و ملک عبد و قضا مهر و قدر امضا |
| بسـی زهّــاد و عبّــادند بی مهـرش همـه کـافر |
|
|
بسی عـالم،بسی عارف،همه بی نور او اعمی |
| دو خـورشید منیـــر او هشـــام و بــــو بصیــر او |
|
|
و دوکوه حکمت و ایمان،دو بحردانش وتقوی |
| مـــرا دیــن نبـــی، مهــر علی و مـذهب جعفــر |
|
|
سه مشعل بوده وباشد،چه دردنیا چه درعقبی |
| در دیگـــر زنـــم غیــــر از در آل علـــی؟ هــرگز! |
|
|
ره دیگـر روم غیـر از ره این خـاندان؟ حاشا! |
| بهشـت مـن بـود مهــر علـــی و مهـــر اولادش |
|
|
نــه از محشـر بـود بیمم، نه از نارم بود پروا |
| ســـراپـا عضـــو عضـــوم را جــدا سـازند از پیکر |
|
|
اگـــر گـــردم جــدا یـک لحظه از ذرّیـۀ زهرا |
