| از کوثر و زمـزم دهن خویش بشـویم |
|
|
تا با مدد فـاطمه از فاطمه گــویم |
| درمانده ام از گفتن و شـرمنده از اویم |
|
|
گرد و عرق شرم روان از سر و رویم |
| این نکته عیان است، عیان است، عیان است |
| مـداحی نــاموس خــدا فــوق بیـان است |
| او گـوهر نـایـافتۀ بحـر عقــول است |
|
|
او کـوثر نشناختـۀ شخـص رسول است |
| او نـور الهی به صعود و به نزول است |
|
|
والله بتول است، بتول است، بتول است |
| موسی نتوان گفـت بدان لحن فصیحش |
| عیسی بـزند بوسه به دست دو مسیحش |
| جبریل امین بعد نبی هم سخن اوست |
|
|
پیـراهن پـاکیزۀ عصمت به تن اوست |
| روح نبـی، ارواح رسـل در بـدن اوست |
|
|
گـل های گلستـان خدا از چمن اوست |
| جـایی کـه زند ختـم رسل بوسه به دستش |
| مدح من و مدح همه خلق است شکستش |
| جبـریل بـرد سجـده بـه خاک درِ زهرا |
|
|
دامـان زمـان است پر از کـوثر زهــرا |
| ذات ازلـی بـــوده ثنــــاگستـر زهرا |
|
|
قـــرآن علـی حُسن خـدا، منظر زهرا |
| نامش همه جا در همه دم بر لب شیعه است |
| آئیـن علـی دوستیـش مکتـب شیعـه است |
| این کیست که خواند پدرش ام ابیها؟ |
|
|
دربــارۀ او ختــم رسـل گفـت فـداها |
| سـر تـا بـه قـدم آیینـۀ طلعـت طاها |
|
|
سوگند به نجم و قمر و شمس ضحاها |
| تنها نه محمد، نه علی مفتخر از اوست |
| بشنـاس که ذات ازلی مفتخر از اوست |
| یا فـاطمه ای کـوثر و تطهیــر به شانت |
|
|
ای در همه آیـات خـداوند نشــانت |
| نازل شده یک سوره به یک قرصه نانت |
|
|
گم، در حرم گمشده، خلق دو جهانت |
| مهـریۀ تو آب و همــه تشنــۀ آبنــد |
| بی آب همه خلق جهان در تب و تابند |
| نـام تو نجـات است، نجـات است، نجـات است |
|
فیض تو حیات است، حیات است، حیات است |
| حج است، زکات است، صیام است و صلات است |
|
مهــر تـو بـه پــرونـده قبـول حسنــات است |
| بی حبّ تو طاعات گناه است،گناه است |
| پـرونده اعمـال سیـاه است، سیاه است |
| جایی کـه خـداونـد فــرستـاده سلامت |
|
|
ختـم رسـل افـراشته قامت به قیامت |
| جایی که شده شخص علی محو مقامت |
|
|
جایی کـه تو بودی همه جارکن امامت |
| چون شد که عدو بست کمر بر ستم تو؟ |
| شـد دود بلنـد از درِ بیت الحـرم تــو؟ |
| آن بیت خـدا را کـه نبی کـرد زیارت |
|
|
ســوزاند عــدو از ره بیداد و شرارت |
| شد حق تو و حق علی یکسره غـارت |
|
|
بر مصحف رخسار تو کردند جسارت |
| با ضربِ لگد خصم ستمکار تو را کشت |
| ای پاک تر از آیـۀ تطهیـر، چرا کشت؟ |
| با کشتن فرزند تو شد دست عدو باز |
|
|
شدکشتن سادات بنی فاطمه آغاز |
| بـا این همه ای کوثر پیوسته سرافراز |
|
|
تا روز جزا کثرت نسلت کند اعجاز |
| سـادات فــزونند بــه عـالم ز شماره |
| چونان که درخشد به سماوات ستاره |
| گیـرم بــه فلـک اوج سخـن را بــرسـاند |
|
|
گیــرم ز دهـن دُر مضـامیـن بفشـاند |
| «میثم» چه بگوید؟ چه بیارد؟ چه بخواند؟ |
|
|
کس غیـر خـدا وصـف تو گفتن نتواند |
| ای رکن علی حیف که یکباره شکستی |
| از پـای فتـادی ولــی از پـا ننشستی |
بهار امامت 1- غلامرضا سازگار
