ای مصحـف رخســار تـــو قــــرآن محمــد |
|
ســر تـا قــدمـت روضــه رضــوان محمد |
هـم مــادر تـوحیـدی و هـم دخــت نبــوت |
|
هـم کفــو علـی هستـی و هم جـان محمد |
سـوگنـد بــه گـل هــای گلستـــان ولایــت |
|
مـانند تـو گـل نیـست بــه بستـان محمد |
عطـــر نفـسـت بــــوی خـداونــد تعــالـی |
|
دُرّ سخنــت لـــؤلـــؤ و مــرجــان محمد |
حُسـن تـو کتــابُ الله و اوصــاف تو تــوحید |
|
رفتــار تــو دیــن، مهـر تـو ایمــان محمد |
مهر تو بهشت است، بهشت است، بهشت است |
|
روحــی بفــداک ای همــه ریحــان محمد |
ای عـــرش نشینی کـه همــان چـادر خاکیت |
|
شـــد بــافتـه از رشتـــه دامــــان محمد |
فــرمــود کــه ای جــان محمـد بـه فـدایت |
|
ای جــان جهـــان بــاد بـه قــربان محمد |
کی مثـل تـو؟ ای ملـک خـدا سفــره بـذلت! |
|
در قـلـب محمـــد شـــده مهمــان محمد |
خورشیـد جمـال تــو که در پــرده نـور است |
|
آورده بـــــرون ســــر ز گـــریبـان محمد |
ای بــر ســر عصمــت ز ازل چــادر خـاکیت |
|
ای بـــوده مسلمــان تــو، سلمــان محمد |
شک نیست که با دست خدایی به صف حشر |
|
گیــری همــه را دسـت بـه عنــوان محمد |
حــور و ملــک و جــنّ و بشــر روز قیـامت |
|
گــردند بــه دور تـــو بــه فـرمـان محمد |
بـی شبهــه کنــد میــوه مهـــر تــو تنـاول |
|
هـر کس کــه نشیند بـه ســر خوان محمد |
تـو جـان علی جــان علـی بـودی و هستـی |
|
بــا آنکــه علــی بــود علـی جــان محمد |
دنیـاست بـه زیبـایی و گستـردگی خـویـش |
|
بــی روی دل آرای تـــــو زنـــدان محمد |
از اول خلقـت بــه ادب نــــام تــو بــردن |
|
پیمـــان خـــدا بـــوده و پـیمـان محمد |
خـورشیـد زنـد بــوسـه بـه خـاک قـدم تـو |
|
ای مـــاه رخــت شمــع شبستــان محمد |
در شـأن تـو نــازل شـده از سـوی خـداونـد |
|
هـر آیـه کـه نــازل شــده در شـأن محمد |
از امـــر خــداونـد ثنـــاخـوان تــو گـردید |
|
بـا آنکــه خـــدا بـــود ثـناخــوان محمد |
بـالله قسم آن شعلـه کـه از بیت تـو ســر زد |
|
افکنـد شــــرر بـــــر دل ســـوزان محمد |
کی گفت بـه صحـرا روی و اشـک بــریـزی؟ |
|
ای دیـــدۀ تـــو، دیـــدۀ گــریـان محمد |
یا رب کـه گمـان داشت که در خـانـه توحید |
|
پـــامــال شــود ایـن همـه قـرآن محمد؟ |
سیـلـی زدن و سـوختـن و سینــه شکستن |
|
ایـن بــود همـه پــاسـخ احســان محمد |