| زهـــرا و وصـــف خــالــق دادارش |
|
زهـرا و مــدح احمـــد مختـارش |
| نــازد همــاره قــدر بــه تقـدیـرش |
|
ریــــزد هـمــاره روح ز گفتــارش |
| طــوبـای راسـت قــامت بـاغ وحی |
|
گـل هــای گلشـن نبـوی، بــارش |
| دُرّی کـه هــدیـه کــرد ز سـوی حق |
|
ختـــم رســل بـه حیــدر کـرّارش |
| طــوطی بــاغ وحــی بـه مــدح او |
|
ریـــزد مسیـــح از ســر منقـارش |
| ایــن اســت نـخــل آرزوی احمـــد |
|
کــــآمـد ثمـــر ائمـــه اطهـارش |
| گلبــوسـه هــای دم بـــه دم احمـد |
|
انداخت گـل بـه مصحف رخسارش |
| حیـــدر، جمــال حـیّ تـعــالــی را |
|
می دید لحظـه لحظـه بـه دیدارش |
| میـکـال نخلـه ای بـه لـب جــویش |
|
جبریـل لالـــه ایـست بـه گلـزارش |
| ایمـان کمــال قنـبـــر درگـــاهــش |
|
قـــرآن زبـــان فضــــۀ دربــارش |
| مـــــأمــور احـتـــرام، رســول الله |
|
از ســـــوی ذات خــالـق دادارش |
| زهـرا سجیّـه اش همــه دم احسـان |
|
زهراست لطف و جود و کـرم کارش |
| مسکیـن کــوی فــاطمـه بـایـد شد |
|
هر کس که هست حاجت بسیارش |
| کــالای هـر کــه دوستـی زهــراست |
|
بــالله قســم خــداست خریدارش |
| هرکس که خصم اوست، خدا خصمش |
|
هر کس کـه یار اوست، خـدا یارش |
| یــک خلقتند ســـائـل درگـــاهـش |
|
یــک امّـتـنـد بـــــردۀ بــازارش |
| خــاک درش شفــاست، عجـب نبود |
|
نــاز ار کشـد مسیــح ز بیـمـارش |
| قــرآن نیــــازمنــد بــه تـــأویلش |
|
اسـلام متـکی است بــه ایثــارش |
| جـان بـر کــف علــی نبـــود بـاکی |
|
از تـــازیـانـــه و شــــرر نـــارش |
| زهــرا چــه کـرده بـود؟ کـه از امت |
|
بـر جــان رسید ایـن همــه آزارش |
| ثـابت قـدم ستـاد کــه در ایــن راه |
|
آمـــد فشــــار از در و دیـــوارش |
| بـا چشم او چه شد؟ که درآن کـوچه |
|
روز مدینــه گشـــت، شـب تـارش |
| داغــی اســت در میــان در و دیوار |
|
رازی است بیـن سیـنـه و مسمارش |
| بـــایـد ز گــوشـــواره او پــرسیـد |
|
از ضـرب دسـت، قـاتل خونخوارش |
| مهــدی کنـــار تــربت پـاک اوست |
|
بیـش از هــزار ســـال عــزادارش |
