| دردا کـه پیـر گشتـم، در مـوسـم جـــوانــی |
| ایـن موسـم جــوانـی، ایـن قـامت کمــانی! |
| گـردون به خون نشیند، چشم کسی نبیند |
| ابــر سیــاه سیلـی، بــر حُســن آسمــانی |
| وقتی کـه بـاغ می سوخت،بلبل به گریه می گفت: |
| آتـش زدن نـدارد، بــاغی کـه شــد خـــزانی |
| مــا داغـدیـده بــودیـم، امـت بـه جـــای لاله |
| هیــــزم بــه خـــانـۀ مـــــا، آورد ارمغــــانـی |
| جـای غـلاف شمشیـر، بـر روی بـازویم ماند |
| بـر مـن مـدال دادند، در عیـن جـان فشانی |
| بـابـا ببیـن پـس از تـو، بـا دختـرت چه کردند |
| خـــوب از امـــانـت تـــو، کـــردند قــدر دانی |
| رسـم وفـا چنین بـود؟ اجر رسالت این بود؟ |
| تنـهـــــا امـــانتـت را کشتـنــد در جـــوانــی |
| بـــرخیـز یـــا محمــد اعــــلام کــن بــه امت |
| سیلی زدن به یـک زن، این نیست قهرمانی |
| شب تــا سحــر نخفتـم، امـــروز اگــر نگفتم |
| در روز حشــر گــویـم بـا مـن چـه کـرد ثانی |
| ســوز درون "میثــم" هــرگـز مبــاد خاموش |
| زیــرا کـه داغ زهـرا داغـی است جـاودانی |
"صدف نبوت 2"- حاج غلامرضا سازگار
