| قـرن ها بـر عتـرت و قـرآن ستـم بسیار شد |
|
قـرن ها بـر شیعـه مـانند علــی آزار شد |
| قـرن ها تـن قطعه قطعه قـرن ها سرها جدا |
|
از سعیـد و عَمـرو و حُجر و میثم تمار شد |
| گـه جمـل، گـه نهـروان، گه فتنه صفین بود |
|
جنـگ ها بـا نفـس احمـد حیـدر کرار شد |
| بـس محمدهـا و مالک هـا و بوذرهـا شهیـد |
|
کُشتۀ راه ولایــت، همچنــان عمّــار شد |
| از عبیـدالله و حجّـــاج و یـــزیـد و عَمـرعـاص |
|
ظلـم ها تکـرار شد، تکرار شد، تکرار شد |
| ای بســا کشتـنـد از آل علـــی عبــاسیـان |
|
دستهـا سرهـا جـدا از عتــرت اطهار شد |
| کـس نمی پـرسد چــرا در چارده قـرن تمـام |
|
اینقـدر در شیعــۀ آل علــی کشتـار شد |
| روز محشر پیش پیغمبر شهـادت می دهـم |
|
آنچه شد بـا شیعه بین آن در و دیوار شد |
| تا کند دست ستـم امضـای قتــل شیعـه را |
|
صفحه آمد سینـۀ زهرا، قلم مسمار شد |
| در حقیقت خون پاک محسن ششماهه بود |
|
اولیـن خونی کـه در راه علـی ایثــار شد |
| شاخه بشکست و درخت افتاد برروی زمین |
|
غنچه پیش از لاله پرپر در هجوم خار شد |
| بـر رخ انسیــه الحـــورا جســارت شــد اگـر |
|
نیلگــون، مـــاه جمــال احمـد مختار شد |
| من نمی گویم چه شد درکوچه با زهرا ولی |
|
آنقـدر گویم جهان در چشم زهرا تار شد |
| قادر بی چون بـه خشم آمد، بهشت آتش گرفت |
|
نخــل طوبـای امیــرالمؤمنین بی بار شد |
