تو نور عالمی ای جان جان جان، زهرا
یگانه زهرۀ زهرای آسمان، زهرا
تو نور عالمی و کلبۀ گلین علی
گرفته عطر حضور تو را، بمان، زهرا
خدا به خوبترین نامها عزیزت کرد
زکیّه طاهره مرضیه، مهربان زهرا!
علی که روی تو را دید، با نگاهش گفت
که باورم نشود این تویی، همان زهرا
همیشه وقت دعا، دستهای پر مهرت
پلی میان زمین بود و آسمان، زهرا
به خون تپید همه عالم از غمت، بانو
گریستند تمام فرشتگان زهرا
گریستند برای تو و عزای علی
که روزی از تو نیابد دگر نشان، زهرا
چه زود رفتی و دیگر کسی نیافت تو را
تو ای غریب‌ترین غربت جهان، زهرا
و ابرهای جهان سالهاست می‌گریند
تو را، غریب‌ترین قبرِ بی‌نشان، زهرا....
قصائد رضوی- محمّدسعید میرزایی
