می‌کشم عبا به سرم

می‌کشم عبا به سرم نور رفته از بصرم
می‌شود برون به نفس پاره پارۀ جگرم
****
هر مریضی از بر ما دارد التماس دعا
من که حجّتم ز خدا من که هستم اصل شفا
درد خود کجا ببرم؟
می‌کشم عبا به سرم نور رفته از بصرم
می‌شود برون به نفس پاره پارۀ جگرم
****
گو به خادمم که دگر درب را فراز کند
منتظر شود همه شب تا رسد نماز کند
روی پیکرم، پسرم
می‌کشم عبا به سرم نور رفته از بصرم
می‌شود برون به نفس پاره پارۀ جگرم
****
دیده‌اش به راه من است در بهشت، مادر من
می‌روم کنار علی در بر حسین و حسن
می‌کشد نبی به برم
می‌کشم عبا به سرم نور رفته از بصرم
می‌شود برون به نفس پاره پارۀ جگرم
****
بعد از این تو شیعۀ من مرقدم به طوس، ببوس
بعضۀ الرسول، رضاست مرقدم شود دل طوس
داده جدّم این خبرم
می‌کشم عبا به سرم نور رفته از بصرم
می‌شود برون به نفس پاره پارۀ جگرم

قصائد رضوی- محمّدسعید میرزایی