| ایــن طفــل شیـرخواره همه لشکر من است |
|
|
در بیـن سی هزار سپه،یاور من است |
| یـک بـاغ لاله هـدیه به محبوب کرده‌ام |
|
|
این شیرخواره دسته گلِ آخرِمن است |
| خونی کز آن جمال خداگشت لاله‌گون |
|
|
بــاور کنیـد خــون علی‌اصغرِ مـن است |
| ایـن طفـل شیـر را مشمارید شیرخوار |
|
|
من مصحف خدایم و این کوثرمن است |
| من سینه چـاک سنگر سرخ شهادتم |
|
|
ایــن است آن شهیـد که هم سنگر من است |
| این است آن شهید که بابی‌زبانی‌اش |
|
|
تـــا صبــح روز حشــر پیام‌آور من است |
| جسمـش بــه روی دست مـن و مــرغ روح او |
|
|
پـــرواز کـــرده در بغـلِ مـادر مـن است |
| چــون شمــعِ ســوختـه شـده از قحط آب،آب |
|
|
آبی اگرکه خورده زچشمِ تر من است |
| خــواهید اگــر کنید پس از این زیارتش |
|
|
قبرش به روی سینة غم‌پرور من است |
| «میثم» شــرارة دل مـــا را کشد به نظم |
| با سوزِ سینه، تشنه لبِ ساغر من است |
دودریا اشک1 -غلامرضا سازگار
