آب وضو

1
گفتید:«نوزاد ضعیف کاروان»م
حالا بزرگم، در بهشتم... «میتوانم»
شبهای«هیئت»، مهمان مایید- با من به دشتِ تشنه بیایید!
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

2
من روی دستان شما سر می¬گذارم
ای بچه ها!... من هم شما را دوست دارم
قلب شما هم جای خدا شد- گهواره من، چَشم شما شد
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

3
وقتی برای من عزاداری گرفتید...
از من برای زندگی، یاری گرفتید...
هرجا که هستید، پیش شمایم- نوزادم اما دست خدایم
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

4
من در«بهشتم»، نوحه خوانی را شنیدم
وقتی برایم گریه می کردید، دیدم
روشن، شبیه«آب وضو»یید- رازی اگر هست، با«من» بگویید!
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

5
این کربلای تشنه، خاکی آسمانی است(آسمانیست)
ای بچه ها!... در کربلا هم روضه خوانی است
خوابیده خیمه در باد تشنه- این هم منم، من: نوزاد تشنه
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

6
مادر برایم قصه گفته تا نمیرم
تا روی خاکِ تشنه صحرا نمیرم
این غنچه خشک، چیدن ندارد- نوزاد تشنه، دیدن ندارد
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

7
حالا که روی دست بابا مینشینم...
بوسد مرا... تا گریه¬هایش را نبینم
او مثل دریاست، دریا عجیب است- دریا کنارِ صحرا، غریب است
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

8
دیشب که مادر تشنه میشد، شیر خوردم
امروز، شیر از چوبِ خشکِ تیر خوردم
شیری نخوردم، آبی ندیدم- نوزاد بودم، حالا«شهید»م
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
ای وای، ای وای!- ای وای، ای وای!(تکرار)

کبوتران نوحه خوان- سید محمد سادات اخوی