| همسفران کز سفر عشق رسیدند |
|
|
شاهد هفتاد و دو تـن یار شهیدند |
| آمـــده از شــام، قافلۀ عشق |
|
|
خوانده به هر گام، نافلۀ عشق |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| همسفـر بی سـر ما خیز و نظر کن |
|
|
با من و این همسفران عزم سفرکن |
| ای که غمت سوخت،حاصل زینب |
|
|
همسخنــی کــن، بـــا دل زینب |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| ای کــه ز خـــاک تـو وزد بـوی مدینه |
|
|
خیــز و ببین بی تــو روم سوی مدینه |
| ای گـل زینب گـلاب زهرا |
|
|
بی تو چه گویم جواب زهرا |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| رفتــم و جسمت بــه بر خاک نهادم |
|
|
آمـــدم و بــوسـه بـــه درگــاه تو دادم |
| ای بـه ولایــت امــام زینب |
|
|
به جسم و قبرت سلام زینب |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| خــاطری افســـرده و مــاتم زده دارم |
|
|
سینــه‌ای از داغ تــــو آتشکـده دارم |
| خار مغیلان رفته به پایم |
|
|
داغ رقیّـه مانــده بـرایم |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| آمدم از گوشــۀ ویرانــه حسین جان |
|
|
رفته ز دستم دُر یک‌دانه حسین جان |
| فرق شکسته بود نشانم |
|
|
داغ رقیّـه شعلـه جانم |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| من که ز داغت همه جا ناله کشیدم |
|
|
نغمــــــۀ قـــــرآن تـــو از نیـزه شنیدم |
| شاهد حالم قلـب کبـاب است |
|
|
هدیۀ زینب اشک رباب است |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| قصّـــۀ مظلـــومی تو گفتم و خواندم |
|
|
کـاخ ستــم را بــه عــــزای تو نشاندم |
| کوفه ز داغـت، کرب و بلا شد |
|
|
روز ستمگــر، شــام عـزا شد |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| من که به صبرم کمـرظلم شکستم |
|
|
دست ستم،بند ستم بست به دستم |
| داغ غـم تــو مــونس مـا بود |
|
|
جوشش خونت در همه جا بود |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
| ضــربت چـــوب و لب خونین تو دیدم |
|
|
از غـم این حــادثه من جـــامه دریدم |
| پاسخ قرآن چوب جفا شد |
|
|
حق رسالت عجب ادا شد |
| لعن الله من ظلمک یا حسین |
| قتـل الله من قتلک یا حسین |
مسافران صفر - سید رضا موید
