همسفران کز سفر عشق رسیدند |
|
|
شاهد هفتاد و دو تـن یار شهیدند |
آمـــده از شــام، قافلۀ عشق |
|
|
خوانده به هر گام، نافلۀ عشق |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
همسفـر بی سـر ما خیز و نظر کن |
|
|
با من و این همسفران عزم سفرکن |
ای که غمت سوخت،حاصل زینب |
|
|
همسخنــی کــن، بـــا دل زینب |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
ای کــه ز خـــاک تـو وزد بـوی مدینه |
|
|
خیــز و ببین بی تــو روم سوی مدینه |
ای گـل زینب گـلاب زهرا |
|
|
بی تو چه گویم جواب زهرا |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
رفتــم و جسمت بــه بر خاک نهادم |
|
|
آمـــدم و بــوسـه بـــه درگــاه تو دادم |
ای بـه ولایــت امــام زینب |
|
|
به جسم و قبرت سلام زینب |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
خــاطری افســـرده و مــاتم زده دارم |
|
|
سینــهای از داغ تــــو آتشکـده دارم |
خار مغیلان رفته به پایم |
|
|
داغ رقیّـه مانــده بـرایم |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
آمدم از گوشــۀ ویرانــه حسین جان |
|
|
رفته ز دستم دُر یکدانه حسین جان |
فرق شکسته بود نشانم |
|
|
داغ رقیّـه شعلـه جانم |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
من که ز داغت همه جا ناله کشیدم |
|
|
نغمــــــۀ قـــــرآن تـــو از نیـزه شنیدم |
شاهد حالم قلـب کبـاب است |
|
|
هدیۀ زینب اشک رباب است |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
قصّـــۀ مظلـــومی تو گفتم و خواندم |
|
|
کـاخ ستــم را بــه عــــزای تو نشاندم |
کوفه ز داغـت، کرب و بلا شد |
|
|
روز ستمگــر، شــام عـزا شد |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
من که به صبرم کمـرظلم شکستم |
|
|
دست ستم،بند ستم بست به دستم |
داغ غـم تــو مــونس مـا بود |
|
|
جوشش خونت در همه جا بود |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
ضــربت چـــوب و لب خونین تو دیدم |
|
|
از غـم این حــادثه من جـــامه دریدم |
پاسخ قرآن چوب جفا شد |
|
|
حق رسالت عجب ادا شد |
لعن الله من ظلمک یا حسین |
قتـل الله من قتلک یا حسین |
مسافران صفر - سید رضا موید