کــربلا! ای حــرمِ امیــد من کوی هفتاد و دو تن شهید من |
آمـــــدم از شـــام ویـــران، ای حسین جان |
دیده گریان، سینه سوزان، ای حسین جان |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
زینبــــم منــــــادی عــــدالتم شد به سر یک اربعین رسالتم |
من رسول شاهدان سر جدایم |
بـــــــاغبــان لالههــای کـربلایم |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
ای فــدای سـر نــازنین تـو این منـــم زائـــر اربعین تــو |
وای بر من تا که دیدم غربتت را |
مانـدم و در بــرکشیدم تربتت را |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
زینبـــم، جلــــوۀ آفتـــاب تـــو پیـــک پیـــروزی انقــلاب تـــو |
گرچه جز بـا خسته حالی برنگشتم |
زین سفر من دست خالی برنگشتم |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة
|
کـــربـلا قبلـه عشـق و باورم باغ گلهای به خون شناورم |
قاسمم کو؟ اکبرم کـو؟ اصغرم کو؟ |
عون و عبدالله من کو؟ جعفرم کو؟ |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
ماه من که در بغل کشیدمت پس چرا بر سر نیــزه دیدمت |
مـن بگــردم روی نی گرداندنت را |
بر سر نی، لحن قرآن خواندنت را |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
همه جا در سفرم، در حذرم لـب خشکـت نـرود از نظرم |
با غم دل، آتش جان، سوزِ سینه |
مـیروم جــــــان بــرادر در مدینه |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
پنجه در پنجۀ نیزههــا شدم کودکـان را سپـر بــلا شـدم |
پیکــــرم نیلــی شــده از تازیانـه |
بر رخم مانده ز سیلیها نشانه |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
خود بخوان راز دل از نگاه من قــامت خمیــدهام گــواه من |
اشک جـــــاری، زخـم کاری، ارمغـانم |
روی قبرت، اشک حسرت میفشانم |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
جگــــر گــوشــۀ زهــــرا و علی هرچه میپرسی بپرس ازمن ولی |
از رقیّــــــۀ خـــود مکـــن ســؤالی |
جای او بین اسیران مانـده خـالی |
یا قتیل العبرات، یا سفینة النجاة |
مسافران صفر - سید رضا موید