ای شنیـده ز دَمت ختم رسـل بوی خدا |
دیده در ماه رخت چشم علی روی خدا |
چشمِ چشمِ حقـی و بـازوی بازوی خدا |
منطقت وحی و زبان تـو سخنگوی خدا |
سینـهات مخـزن اســـرارِ هـوالهوی خدا |
خـلقتت آینــــۀ خُلـــق خـــدا، خوی خدا |
ســوَرِ، کــوثـر و یاسین محمّد، رویت |
لیلة القدر خدا، سایهای از گیسویت |
مصطفــــی شیفتــــۀ وجهۀ ربانی تو |
نــــورهـا هالـــهای از طلعت نورانی تو |
ملــک و جـن و بشـر گرم ثناخوانی تو |
آسمان گوشهای از سفرۀ مهمانی تو |
روح جبــــریـل امیـن مـرغ گلستانی تو |
وحــی پـــرواز کنـد وقت سخنرانی تو |
نگـه نافـذ چشم تو مسیحای علی است |
راز هر موی تو یک لیلۀ احیای علی است |
خـــالـق عزّوجـلّ مــدح تــو را میگوید |
پـــدر از بــــاغ جنـان عطر تو را میبوید |
کوثر از اشک سحرگاه تـو رخ میشوید |
عصمـت از چــار طرف راه تـو را میپوید |
خلـد، خــــاک در سلمـان تـو را میبوید |
از قـــدمهــای کنیــــز تــو ملک میروید |
بـــــال جبــریـل امیـن فرش ره زائر توست |
دو جهان گمشده در تربت بیحائر توست |
دفتـــر مـــدح تــو قــرآن رسول الله است |
مهـــر تــو پـــایـۀ ایمـان رسول الله است |
دامنـت بـــاغ دو ریحـان رسول الله است |
سینـۀ پـــاک تـو رضـوان رسول الله است |
صـــورتت سـورۀ فرقـان رسول الله است |
جان تو جان علی، جان رسول الله است |
برتـر از دانـش و ادارک و ثنـای همهای |
تو همان فاطمهای فاطمهای فاطمهای |
طایـــر قلــۀ عــرشی و زمیــن منزل توست |
عقـل کـل زائر کاشانۀ خشت و گل توست |
نــاقهات رفـرف و آغـوش خدا محمل توست |
وسعت باغ جنان گوشهای از محفل توست |
تـــو در آغــوش خدایی و خدا در دل توست |
تــا ابــد ذریّــۀ ختــم رســل، حـاصل توست |
کــــوثـر رحمتـی و ساقی تو دست علی است |
بودِ تو، بود علی، هستیِ تو هست علی است |
پــــــدرانــم همـــه خــــاک قــدم دو پسـرت |
پســرانـم همـــه تـــــا روزِ جــــزا خـاک درت |
پــدرت گفـت: بـه قــربان تــو دختـــر، پدرت! |
مــــادرت عصمـــتِ ذاتِ احـــــــدِ دادگــــرت |
دختــرت زینـب کبـــراست- حسیــنِ دگــرت |
تو: صدف، نسلِ علی تا صف محشر: گهرت |
نور و فرقانی و طاهایی و یاسین علی |
مهـر تو دین علی، مشی تو آئین علی |
جــز تـــو یا فـاطمه بر ختم رسل کوثر کیست؟ |
بضعـــه و مــــــام دو ریحـــــانۀ پیغمبر کیست؟ |
دختــری را کـه پـدر گفتـه به او مادر، کیست؟ |
با علی همدم و هم پایه و هم سنگر کیست؟ |
حـــامـی دست خــدا، دخـت پـدرپرور کیست؟ |
بیـن دشمـن تـک و تنهــا سپر حیدر، کیست؟ |
تو سراپا علی استی و علی زهرایی است |
نــه علـی، بلکــه خدای ازلی زهرایی است |
نــــوح تــــوحیـد در امـــواج خطر کیست؟- تویی |
روح مـــابیــن دو پهلــــوی پـــدر کیـست؟- تویی |
اُمِّ دیـــن، اُمِّ کتـــاب، اُمِّ بشـــر کیـست؟- تویی |
مطلعالفجرِ دو شمس و دو قمر کیست؟- تویی |
بهتــریـن یــار علــی در پس در، کیست؟- تویی |
به علـی بازو و شمشیـر و سپر کیست؟- تویی |
بهتـــرین یـار علـی یــار علی یــار علی |
تا صف حشر به هر عصر، طرفدار علی |
هــر کــه از قبـر نهــان تــو نشانی میخواست |
گفتمـش در دل تـو، در دل مــن، در دل ماست |
بـس کــه پیداست، به چشم دگران ناپیداست |
نــه مدینــه، همــهجــا تــربــتِ پـــاکِ زهراست |
فـــاش گــویم: حـرمِ فاطمـه، آغــوش خداست |
حال میپرسم: آنجا که خدا نیست، کجاست؟ |
چــارْ دیـــوارِ بهشت دل ما حائر توست |
تو همان وجه خدایی و خدا زائر توست |
تو کجا؟ این همه رنج و غم و آزار کجا؟ |
تـــو کجــا؟ نـالـه بیــن در و دیـوار کجا؟ |
بضعــۀ احمــد و دود و شــرر نـار کجا؟ |
روی حـــور و ستــمِ دیـوِ ستمکار کجا؟ |
مخـزن سرِّ حق و صدْمۀ مسمار کجا؟ |
گـــل بیخار؟ کجا نیشِ سرِ خار کجا؟ |
از در ســوختــۀ خــانه تو معلوم است |
به خدایی خداوند، علی مظلوم است |
شـده نـزدیـک بـه آتش بکشـم دنیا را |
گـوییــا مینگـــرم ایــن ستـمِ عظما را |
کـه فلانی بـه فلان گفـت: بزَن زهرا را |
آن که سـوزانـد بـه آتش، حرمِ طاها را |
کشت بـا کشتـن نامـوس خدا، مولا را |
زد چـو بــر باب ولایت به جسارت، پا را |
لگـــدی زد به در و سوخت روان همه را |
کشت یـک سوم سادات بنی فاطمه را |
نـه فقــط دســت عـــدو بیـت تــو را آتش زد |
دست شیطان به همه هست خدا آتش زد |
بـــــه دل ســـــوختـــه اهـــــــل ولا آتش زد |
بــه خــــدا بــــر حــــرمِ کـــرب و بلا آتش زد |
تــــا صــفِ حشــر بـــــه قلب شهدا آتش زد |
بـــال جبــــریـل امیـــــن را ز جفـــــا آتش زد |
زین شرر تا صف محشر دل عالم سوزد |
پای این آتش دل، سینۀ «میثم» سوزد |
صدف نبوّت 3 - غلامرضا سازگار