| ای به هر دیده اشکِ دیـدۀ تو |
|
|
|
دل پــر از درد نـاشنیــدۀ تو |
| بـر ســر سـرفرازهـا تــا حشر |
|
|
|
ســایـه قــامت خمیــدۀ تو |
| نخـل‌هـای مدینـــه را دیـدم |
|
|
|
داده خــرمـا ز اشک دیدۀ تو |
| هــم فلک، خم به زیر بار غمت |
|
|
|
هم افــق، پیـرهن دریـدۀ تو |
| تــا قیـامت مدینــه را لـرزاند |
|
|
|
نــالــۀ از جگــر کشیــدۀ تو |
| مـانده داغش بـه سینـۀ شیعه |
|
|
|
گـلِ بــا تــازیانـه چیــدۀ تو |
| بی‌تو گشته نفس به قلب علی |
|
|
|
مثـل جـانِ بـه لب رسیـدۀ تو |
| حیـف در چـار سالگی خـم شد |
|
|
|
قــامـت دختــرِ رشیـــدۀ تو |
| جای مسمار ماند همچو مـدال |
|
|
|
بــر روی قلـب داغـدیــدۀ تو |
| هـر نفس نالـــۀ دلِ «میثم» |
| شعله‌ای دارد از قصیــدۀ تـو |
صدف نبوّت 3 - غلامرضا سازگار
