| ای بــه هــر دیده اشکِ دیدۀ تو |
|
|
|
دل پــــــر از درد ناشنیــدۀ تــو |
| بــــر ســر سـرفرازهـا تــا حشر |
|
|
|
ســــایـه قــــامت خمیــدۀ تــو |
| نخــــل‌هـای مدینــــه را دیــــدم |
|
|
|
داده خـــرمـا ز اشک دیـدۀ تـو |
| هــم فلــک، خم به زیر بار غمت |
|
|
|
هــم افــق، پیـرهن دریـدۀ تــو |
| تــا قیـــــامت مدینــه را لــــرزاند |
|
|
|
نـالــــۀ از جگـــــر کشیـــدۀ تـو |
| مــانده داغش به سینـۀ شیعـه |
|
|
|
گــــلِ بـــا تـــازیانـه چیــدۀ تــو |
| بی‌تو گشته نفس به قلب علی |
|
|
|
مثـل جــانِ بـه لب رسیـدۀ تـو |
| حیــف در چـار سالگی خم شد |
|
|
|
قـــــامت دختــــرِ رشیـــدۀ تــو |
| جـای مسمار ماند همچـو مدال |
|
|
|
بــــر روی قــلب داغـدیـــدۀ تـو |
| هــر نــفس نالـــۀ دلِ «میثم» |
| شعلــه‌ای دارد از قصیــدۀ تـو |
صدف نبوّت 3 - غلامرضا سازگار
