ای فـلک یـک مـه و سپهـر سـه اختر |
|
شیرخدا را خجسته همدم و همسر |
فــــاطـمـه دوم بــهشــت ولایــت |
|
یــار عـلی، نایــب بتــول مطهـر |
یـــوسف زهـرا تـوجهش به تـو بـانو |
|
زینــبکبـری تو را صـدا زده مادر |
امّبنیـــن، مـــــام شیـــر خـداونـد |
|
امّادب، آفتـاب خــانــه حیــــدر |
خوانـده کنیــز عـزیـز فـاطمه خـود را |
|
ای بـه ادب از همه زنان جهان سـر |
بـرده بـه میـراث از تـو عشق و ادب را |
|
حضـرت عبـاس در حضــور بـرادر |
کـــرده نثـــار قــدوم یـوسف زهــرا |
|
چـار گل ســرخ و چـار لالـۀ پــرپر |
ای پســـر تــــو حسیـن دوم زهــرا |
|
ای بـه بنیــنت ســـلام آل پیمبـر |
از همگــان بــرترنـد خیــل شهیـدان |
|
رتبـۀ عباس توسـت زان همه بـرتر |
نیـست عجـب گـر کـه بـا زیارت زهرا |
|
گــردد اجـــر زیــارت تــو برابــر |
رویــت مـــانـند آفتـــاب درخشـان |
|
بختـت بـالاتــر از سپهـــر مــدوّر |
غبطــه به عبــاس تـو بـرند شهیدان |
|
با همه قدر و جلال در صـف محشر |
زائــر بـاب البقیــع تــوست دل مــا |
|
ای نفس جان بـه تـربت تـو معطر |
روی ارادت نهـــادهایم بــر آن خــاک |
|
حـاجت دائــم گـرفتـهایم از آن در |
روز وفــات تــو گشــت شهـر مـدینه |
|
محفل انـدوه و اشک و نـاله سراسر |
کـاش که بـودند چــار دستــه گل تو |
|
تا که زنند از غمت به سینه و بـر سر |
حیـف نه عبـاس داشتی و نـه عثمـان |
|
آه نه عون تـو بــا تـو بود نه جعفر |
آب شــدی در فـــراق یــوسف زهـرا |
|
گـرچه تـو را بــود داغهـای مکـرر |
دوست نه تنها گریست بـر تو که میزد |
|
بـر دل دشمــن شـــرار آه تــو آذر |
در کـف عباس تـوست حـاجت کونین |
|
گرچه جدا شـد ورا دو دست ز پیکر |
دست جدا گشت و دیده شد هدف تیر |
|
نیـزه به سینــه، عمـود آهن بـر سر |
بــر تـو و عبــاس تــو سـلام همـاره |
|
ای پـدر و مــادرم فـدای تـو مـادر |