| جهـانیان شنوید این نـدا مبارک باد |
| طلـوع نـور سـراج الهدا مبـارک باد |
| به ملک خون شرف مقتدا مبارک باد |
| خـدای عــزّوجلّ را فـدا مبـارک باد |
| بهـار رحمـت بـی ابتـدا مبـارک باد |
| شـب ولادت خـون خـدا مبارک باد |
| پیمبران شب عید است، احترام کنید |
| حسین آمـده از جای خود قیام کنید |
| شبی‌خوش است به شادی سحر کنید امشب |
| فـــرشتـگــان خــدا را خبــر کنیـد امشب |
| بـر آفــتـــاب ولایـت نـظــر کنیـد امشب |
| لبــاس نــور سـراسـر بـه بــر کنید امشب |
| بـه شهــر آل محـمّــد سفــر کنیـد امشب |
| ز کــوچه‌هـای مـدینـه گــذر کنیـد امشب |
| به بیت وحی ز هر جانب احترام کنید |
| بـه سیـدالشهـدا بـا ادب سلام کنید |
| خجستـه آینــۀ کبـریــاست ایــن مولود |
| تـمـــام آرزوی انبـیــاسـت ایــن مولود |
| سـلالـۀ علـیِ مـــرتضــاست ایـن مولود |
| به زخم سینـۀ قـرآن، شفـاست این مولود |
| مقام و زمزم و سعی و صفاست این مولود |
| بـر او سـلام که خون خـداست این مولود |
| خـدا در آینۀ حسن او خـدا را دید |
| جمال احمد و زهرا و مرتضا را دید |
| سـلام خـالق منّـان بــه جـان و پیکر او |
| به اشک شوق نبی شسته گشته منظر او |
| چه چشم‌ها که بـوَد چشمه‌هـای کوثر او |
| پیـمبــران خــدا تشنــه‌کـام سـاغـر او |
| چـــراغ عـــالمیــان عـــارض منـوّر او |
| بـه بـوسـه‌هـای نبـی غرق، پای تا سر او |
| ز بس قداست توحید و روح قرآن داشت |
| نبی به پیکـر او دست بی وضو نگذاشت |
| کتــاب محـکـم پـــروردگــار، محکـم از اوست |
| قسـم بـه خـالــق عــالـم، تمـام عالـم از اوست |
| جــلالت و شــرف و قـــدْر و جـاه آدم از اوست |
| جهان از اوست، نه تنها جهان، جنان هم از اوست |
| به جـز خـدایی حـق، هستِ حق مسلّم از اوست |
| مگر نه اینکه خـداوندگار حی ودود |
| وجود را به طفیل حسین داد وجود |
| الا بـه جان و تنـت از خدا سلام! حسین |
| همـاره درس تـو بر نسل‌ها قیام حسین |
| تـو داده‌ای تـو، به آزادگی قـوام حسین |
| خـدا گـرفتـه ز نـام تـو احتـرام حسین |
| عبـادتِ همـه بی‌مهر تـو، حـرام حسین |
| قسم به دین خدا دین تویی امام حسین |
| قسم به کعبه که تو کعبۀ دل همه‌ای |
| که هم عزیز خدا، هم عزیز فـاطمه‌ای |
| لـوای تـو بـه روی شـانه‌ها، لوای خداست |
| صـدای تـو بـه سـرنیزه‌ها، صدای خداست |
| دلی که ظرف ولای تو گشت، جای خداست |
| روی منیــر تــو رویِ خـدانمـای خـداست |
| ثنــای تــو ز ازل ذکـر انبیـــای خـداست |
| بـریده دسـت تـو دستِ گره‌گشای خداست |
| همـاره نــام تـو تـا حشر سیدالشهداست |
| به خون پاک تو سوگند، خونبهات خداست |
| فــرشتگـان سمــاوات خــاکسار توأند |
| پیمبــران همـگــی زائــر مــزار توأند |
| تو خود بهشت و شهیدان گلِ مزار توأند |
| خوش آن گروه که پیوسته بی‌قرار توأند |
| اگر چـه خانـه به دوشند، در جوار توأند |
| نگارها همـه در مـوج خـون، نگار توأند |
| ز قطره قطرۀ خـونت مسیح می‌جوشد |
| ز کام خشک تو دین، آب زندگی نوشد |
| زمینیـــان سمــایـی ز دام تــن رستند |
| جـدا ز سلسلــه‌ات نیستنـد تـا هستند |
| به غرفه‌های ضریح تـو دست دل بستند |
| در آن زمان کـه نبـودند، بـا تو پیوستند |
| بـه خـاک کـوی تـو آیینۀ درون شستند |
| جبین خویش به سنگ غم تو بشکستند |
| به هـر نفس دلشان بزم یادوارۀ توست |
| کتاب محکمشان جسم پاره‌پارۀ توست |
| هــزار یـــوســف مصــری اسیر بازارت |
| خــداست مشـتــری لاله‌هـای ایثـارت |
| لــوای ســرخ خــدا در کـف علمـدارت |
| نـدیـده، خلـق دو عالم شده خـریـدارت |
| ز چشم ماست روان اشک چشم خونبارت |
| گُـلِ بهشـت دل مــاست، شعلــۀ نـارت |
| سلام گرم خدا بر گلوی عطشانت |
| هزار مرتبه جان جهان به قربانت |
| هنوز سینـۀ مـا داغـدار تـوست حسین |
| هنوز فصل خزان هم بهار توست حسین |
| هنوز دیــدۀ مـا اشکبـار توست حسین |
| هنوز جان جهـان بی‌قرار توست حسین |
| هنوز در نفـس مـا شـرار توست حسین |
| هنوز عـزّت مـا در جـوار توست حسین |
| هنوز شیعه ز خون تـو چهره می‌شوید |
| هنوز بهـر تو «میثم» قصیده می‌گوید |
مرآت ولایت 3- غلامرضا سازگار
