الا ای ماه شعبان! ماه احمد را تماشا کن |
جمـال بیمثال حـیّ سرمد را تماشا کن |
در اقطاع زمین خلد مخلّـد را تماشا کن |
محمّـد را محمّد را محمّـد را تماشا کن |
ولادت یافت با حُسن رسول الله، زیبایی |
جمال مـاه لیـلا را ببین با چشم زهرایی |
مبارک بــاد بـر ثارالله این جانِ حسین است این |
ببوسیدش بخوانیدش که قرآن حسین است این |
دُرِ دریای رحمت زیـب دامـان حسین است این |
چراغ ماه، یا خـورشید تـابان حسین است این؟ |
شگفتا در جمـال او جمــال کبـریا بینم |
حسن بینم علی بینم نبی بینم خدا بینم |
امیـرالمؤمنین جـدّ و علـی شـد نــام نیکـویش |
صدای «یا علی» آید بـه گـوش از تـار هر مویش |
علی خصلت،علی هیبت،علی خلقش،علی خویش |
عجـب نبْـوَد کـه بابـا بوسـه آرد بـر دو بـازویش |
علی ای نفْس پیغمبر! پیمبر بین، پیمبر بین |
به روی دست لیلا حضرتِ عباسِ دیگـر بین |
خداوندا چـه خوانم گـر نخوانم روح ایمانش |
حسین ابـن علی پیغمبر و این است قرآنش |
دهان و چشم و ابرو: کوثر و تطهیر و فرقانش |
حسین ابن علی پیغمبـر و ایـن است قرآنش |
وجـودش از وجـود رحمۀ للعالمیـن گوید |
یقین دارم کـه صورتآفرینش آفرین گوید |
سـزد تـا خاتـم پیغمبران گوید ثنای او |
عجب نبْوَد اگر جبریل وحی آرد برای او |
دوای درد جان اهل دل در خاک پای او |
بهشـت روح ثـارالله حسـن دلربــای او |
امیرالمؤمنین زهرا پیمبــر دوستش دارد |
امام مجتبی همچون برادر دوستش دارد |
قیامت قامتان بستند قامت بهر تعظیمش |
هزاران بوذر و مقداد و سلمانند تسلیمش |
سر و جان همه خوبان عالم بـاد تقدیمش |
علـوم اوّلیــن و آخـرین محتاج تعلیمش |
نبی را نورعین است این چراغ عالمین است این |
حسینبنعلی را جان، علیبنالحسین است این |
چـه قـرآنـی کـه بـا قــرآن تــوانی کـرد تفسیـرش |
چه خورشیدی که از خورشید دل برده است تصویرش |
بـه هنـگـام رجــز تکبیــر مـینــازد بــه تکبیـرش |
شجـاعت رنـگ مـیبـازد بـه پیـش برق شمشیرش |
«کرامت» خشتی از کویش«دعا»دائم دعاگویش |
«ادب»خاک کف پایش،«شرف»ریگ ته جـویش |
الا ای خضرِ رحمت تشنهکامِ لعلِ لبهایت! |
خجل گـردیده زیبایی، ز شـرم روی زیبایت |
زیـــارت نــامــۀ زوار ثــارالله، سیمــایت |
حسین ابـن علی گردیده محو قد و بالایت |
جلال احمد و آلـت، جمـال الله تـمـثـــالت |
سر و جان خاک درگاهت، دل بابا به دنبالت |
همانا گرد خورشید ولایت ماه یعنی تو |
شهیدان فضیلت را چـراغ راه یعنی تو |
محمّد را تجلای جلال و جـاه یعنی تو |
ولــیالله فـرزنــدِ ولــیالله یــعنی تو |
تو روح عشق و ایمانی، تو ثارالله را جانی |
تو هم دلبند توحیدی تو هم فرزند قرآنی |
تو وجه اللّهی و از احمد مختار دل بردی |
تو سیف اللّهی و از حیدر کـرار دل بردی |
تو از خون خدا در مکتب ایثار دل بردی |
تو حتی از عدو در عرصۀ پیکار دل بردی |
تو تا صبح قیامت نور دادی خلـق عــالم را |
تو از بار مضامین سبز کردی نخل «میثم» را |
مرآت ولایت 3- غلامرضا سازگار