| تقـدیم دوسـت کــردم، هفتــاد مـاهپاره |
| تنها به روی دستم، مانده است، یک ستاره |
| بـا دست‌هــای بسته، خــوانَد قنوت ایثار |
| بــا چشم نیـم بــازش، بـر من کند نظاره |
| شیـــران کـــارزارم، رفتـنـــد از کنـــارم |
| باشد همه سپــاهم این طفــل شیرخواره |
| نـــه اشـک تــا بگرید، نه شیـر تـا بنوشد |
| نـه نـور یـک نگاهش، نـه تاب یک اشاره |
| امــروز در نهــادم، شـد تـازه داغ محسن |
| کـآورده‌ام به همـراه، یک محسن دوبــاره |
| دوش از عطـش نخفته، با دوست راز گفته |
| احیــا گـرفتـه تـا صبــح در بیـن گاهواره |
| ای حــرمله نـدیدی، وقتـی که زه کشیدی |
| جــوشید خـون قلبــم، از این گلـوی پاره |
| تنهـا نـه چند روزی تــا صبـح روز محشر |
| بــر این شهیـد گـریند، ارض و سما هماره |
| «میثم» ز خـون اصغر تکمیـل شد شهادت |
| بایــد بــر او گـرفتن هــر روز یـــادواره |
یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار
