| شـده مــاه محـرّم سـرت سـلامت فاطمه |
| مه اشک است و ماتم سرت سلامت فاطمه |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| شده عالم سیه‌پوش از داغ هفتاد و دو تن |
| می‌شود خـاک صحرا بـر یوسف زهرا کفن |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| رسـد از بـاغ جنت بـا چشم گریان فاطمه |
| گهـی آیـد در گــودال گاهـی کنـار علقمه |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| گـل لبخنـد اصغــر آتـش زده بـر جگــرم |
| روی خــونین اکبــر افکنـده بـر دل شـررم |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| روی خاک میدان این شاخۀ یاس علی است |
| سر زهرا سلامت این دست عباس علی است |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| مه خون است و سقا خون از بصر جاری کند |
| عـوض دست عبــاس زینـب علمـداری کند |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
| مه خون است و قاسم گردد به قربان عمو |
| نـوشـد آب گــوارا از چـشم گـریـان عمو |
| خون، روان از دو عین است |
|
|
مهِ قتلِ حسین است |
فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار
