| رفتی ای تازه جوان خون شده از غم جگر من |
| چــه کنــم بعـد تــو آخــر علـی‌اکبـر پســر من |
| مه تابان، قمر من گل نسرین، ثمر من |
| طاقتم طاق شد از مرگ تو ای نورِ دو دیده |
| پـــدرت آمـــده بـالیــن تـــو بــا قــدّ خمیـده |
| تو به خون خفته‌ای آخر زچه با فرق دریده؟ |
| خیــز و بخـــرام در ایـن دشـت به پیش نظر |
| من مه تابان، قمر من گل نسرین، ثمر من |
| شــده از بهــر تــو در خیمــه‌ســرا شـــــور قیــامت |
| حیف و صد حیف که غلطید به خون این قد و قامت |
| رفتـــه‌ای ســــوی جنــــان در بـــر اجـــداد گــرامت |
| چـــه کنـــم بعــد تـــو ای نــــور دو چشمان تر من؟ |
| من مه تابان، قمر من گل نسرین، ثمر من |
| خیز و برپا شده در خیمه‌سرا شورش و غوغا |
| بـاخبـر گشتـه ز قتلت بـه حـرم ســر زده لیلا |
| مـی‌رود ســوی سمـا نالـۀ «وامهجـةُ قلبا» |
| ز چه ای وای شد از دست من آخر ثمر من |
| مه تابان، قمر من گل نسرین، ثمر من |
| خیز ای کان ادب رو به سوی خیمه‌سرا کن |
| عمـۀ زار و حـزین را ز غـم و غصـه رهــا کن |
| بــاز یـــاری بنمـا ای گــل مـن شـور بپـا کن |
| بنـگر آه ای پسرم خـم شده از غم کمر من |
| مه تابان، قمر من گل نسرین، ثمر من |
فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم
