| ای حــرمت کعبـــۀ جــان همـه |
|
|
|
عمّــۀ سـادات بنــی فــاطمه |
| فـــاطمۀ فـاطمـه بنــت الامــام |
|
|
|
حضــرت معصومـه علیهاسلام |
| دختـر موسـایی و طـور تـو قــم |
|
|
|
وادی سینـاست بـه طور تو گم |
| دختــری و بـر همــه عــالم اُمی |
|
|
|
قائمــۀ عــرش خــدا در قمی |
| پیــــرهنت از جلـــوات خـــدا |
|
|
|
بــر تـن و جانت صلـوات خدا |
| آیــۀ تطهیـــــرِ مکـــرّر تــویی |
|
|
|
عصمت حق کـوثرِ کــوثر تویی |
| اخـــت رضــا نایبـــة الــزینبی |
|
|
|
عمّــۀ ســاداتی و زیــنِ ابــی |
| تـــربت زهــرا حــرم پــاک تـو |
|
|
|
پیکـر پــاک علمــا خـــاک تو |
| از کــرم و لطـف تو شد این حریم |
|
|
|
قبـر بــروجردی و عبـدالکــریم |
| کعبـۀ جـانی و دهـد صبح و شام |
|
|
|
مسجـد اعظـم بـه مزارت سلام |
| فیـض بـوَد خـاک کـف پـای تـو |
|
|
|
فیضیــه یک قطـره ز دریای تو |
| مــاه بـه گـردون شده دلبسته‌ات |
|
|
|
مهـــر، چــراغ سـرِ گلدسته‌ات |
| خیــل رسُـــل مـدح‌سرای تـواند |
|
|
|
زائــر ایـــوان طـلای تــــواند |
| فـــرش گـدایـان درت بـال حـور |
|
|
|
آینـــه‌هـای حــرمت چشم نور |
| حور و ملک روز و شب از چـارسـو |
|
|
|
در حـرم قـدس تــــو آرنـد رو |
| پیــش رویــت چون بنشیند رضا |
|
|
|
فــاطمه در فــاطمه بینـد رضـا |
| گـرچه بر آن حجت حق خـواهری |
|
|
|
آینــــۀ عمّـــــه‌ای و مــادری |
| چهره هر آنکس به ضریحت بهشت |
|
|
|
دیــد ز هــر پنجـره باغ بهشت |
| «موسی خزرج» که به جانش درود |
|
|
|
بــر تـو درِ خانـۀ خـود را گشود |
| تــا بـه ورود تـــو قدمگــاه شـد |
|
|
|
خـانـــۀ موســـی حـرم‌الله شد |
| بــا قـدم قــدس تــو یــا فاطمه |
|
|
|
ستّیـه شــد کعبـه جـــان همه |
| بعــد ورود تـو در آن بیـت پـاک |
|
|
|
نــاز بـه گلــزار جنـان کرد خاک |
| مـــاه اگـر بگــذرد از این مسیـر |
|
|
|
سجده کند به خاک «میدان میر» |
| حیـف کـه در فصـل بهـار شبـاب |
|
|
|
قلـب رضـا گشت ز داغـت کباب |
| خصـم شنیــدم کـه تو را زهر داد |
|
|
|
داغ تـــو را بــر دل عـالم نهــاد |
| محنــت ایـــام جـزای تــو شـد |
|
|
|
اشــک رضـا وقـف عـزای تو شد |
| فــاطمـه را فــروغ هـر دو دیـده |
|
|
|
ایتهــــا الصدیقــة الشهیـــده |
| گرچه ز غم سوختی ای جـان پاک |
|
|
|
روز سپـردنـد تنـت را بـه خـاک |
| اهــل قــم از آتش غـم سـوختند |
|
|
|
چشــم به تـابوت تو می‌دوختند |
| چـوبــۀ تــابوت بـه دوش ملـک |
|
|
|
شیـون زنهـا همگـــی بــر فلک |
| جسم تو شد ای همه خلقت فـدا! |
|
|
|
دفـن به دسـتِ دو ولـــیِّ خـدا |
| گنبـــد زریـن تـــو یـــا فـاطمه |
|
|
|
گشته به قـم چشم و چـراغ همه |
| قبر تـو پیدا همه در چشم مـاست |
|
|
|
خیــز و بگـو تربت زهرا کجاست |
| تــو بضعــۀ بضعـــۀ پیغمبــری |
|
|
|
چــو مـادرت شفیعـۀ محشـری |
