| خـدا حقیقت نـور است و مظهــرش زهراست |
|
|
نبآی عصــارۀ قــرآن و کـوثـرش زهراست |
| چه غم کـه قلّۀ امکان شـود بـه طـوفـان غـرق |
|
|
علـی سفینـۀ نوح است و لنگرش زهراست |
| بگــو مـدینـه شـود حملــه‌ور بـه سـوی علی |
|
|
علی بــه دایــرۀ حملـه سنگـرش زهراست |
| خـــدا بـه خلقـت پیغمبــــر افتـخـــار کنـد |
|
|
نبی است مفتخر از اینکه دخترش زهراست |
| علـی است حیـدر و شد نـام نـامی‌اش حیـدر |
|
|
زهی کـه پشت در خانه حیـدرش زهراست |
| اگـــر ز آیــــۀ تطهیــــــر پیکــــری سازند |
|
|
خـدا گـواست کــه روح مطهّـرش زهراست |
| مگر نه اینکه همه هست و بود بسته به اوست |
|
|
تمـام هسـت خـدا و پیمبـــرش زهراست |
| وجـود خواجـــۀ لـولاک نخـل توحیدی است |
|
|
کـه شـاخه و تنه و ریشه و بــرش زهراست |
| چگــونـه بیــم کنـــد روز حشـــر از محشـر |
|
|
کسی که نامه و میزان و محشرش زهراست |
| درود بــاد بـه خــاکی کـه گـرد چـادر اوست |
|
|
سلام بـاد بـه بحری که گـوهرش زهراست |
| علی کـه رکـن همـه عــالم است یـک رکنـش |
|
|
بــوَد رسـول خــدا رکـن دیگرش زهراست |
| ز فضــه گــر سخنـی نشنـویـد غیـر از وحی |
|
|
بعیـد نیست به قرآن، که رهبرش زهراست |
| علـی کــه گفـت خــدای ندیــده نستـایـم |
|
|
شناختـه است خدارا که مظهرش زهراست |
| چگونـــه نــــور نگیــرد بشـــر ز اسلامش |
|
|
نبـی کــه دختــر اسـلام پرورش زهراست |
| گـــدای فاطمـــه را سلطنت نیــازی نیست |
|
|
کسی که می‌دهد از لطف افسرش زهراست |
| مــرا کتـــاب خـــدا داور اسـت و می‌دانـم |
|
|
کـه ایـن کتــاب خداونـد داورش زهراست |
| روا بـــوَد کــه بـــوَد زیـر سـایه‌اش محشر |
|
|
کسی کـه روز جزا سـایه‌گستـرش زهراست |
| پیمبــری کـه مکــرر بـه حضـرتش صلـوات |
|
|
یقیـن کنیـد کــه ذکــر مکـرّرش زهراست |
| کجـــا شـــرارۀ دوزخ بـه شیعـه حملـه کند |
|
|
کـه در بــرابـر شیعــه، بــرابرش زهراست |
| چنانکــه احمـد و حیــدر به شیعه دو پدرند |
|
|
مسلـم است دگر، شیعـه مادرش زهراست |
| علـی بــه خـــانـۀ دربسته نیـز تنهـا نیست |
|
|
سپاه جـان به کف وکلِّ لشکـرش زهراست |
| بــه تیــغ نطـــق و شرار خطـابه‌اش سوگند |
|
|
که ذوالفقار علی‌نطـقِ همسـرش زهراست |
| خــدا گـــواست که پـا جـای پای فضه نهـد |
|
|
زنی که چون سخن وحـی،اورش زهراست |
| مــن از کتــاب ولایت جـــز ایـن نمی‌دانـم |
|
|
که این کتاب هم اول، هم آخرش زهراست |
| کسی کـه در دل دشمن بـه حفـظ جـان علی |
|
|
ز تازیـانه سیه گشـت پیکـــرش زهراست |
| نه پشـت در، نـه پـس از رحـلت رسـول‌خدا |
|
|
علی همیشه بـه هر عصر، یاورش زهراست |
