| ای در اوج آسمـــان‌هـا از زمیــن مشهـــورتــر |
|
در فلـک حتـــی ز جبـریل امین مشهـورتر |
| بـــر فـــراز عـــرش از عـــرش بـرین مشهورتر |
|
از اب و ابــن و امیــــرالمـؤمنین مشهـورتـر |
| بــا نــــدای ذات پـــاک خـــالق لـــوح و قلـــم |
|
در میـــان پنـــج تن شـد نـام نیکویت علم |
| دختـــر احمـــد چــه احمـد دخت احمد‌پـروری |
|
همســر حیــدر نـه بلکه بهـر حیدر حیدری |
| جــز محمــــد از تمــــــام انبیــــا بــــالاتــری |
|
هــر کــــه هستــی انبیـا و اولیـا را مادری |
| ای یگـــانـه مــــادر هــر چـــاربــانوی بهشت |
|
بـا نفس‌هایت محمد پر شـد از بوی بهشت |
| عـــرشیانت عبـد عبـد و عـرش، خـاک پـای تو |
|
هــر کجــا هستی بـود قلب محمد جای تو |
| فخـــر ســــادات دو عـــالم زینـب کبــــرای تو |
|
عیسی مـــریم اسیـــر یـــازده عیسای تو |
| آسمــــانی‌هـــا زمیــــن‌بــوس کنیـــزان تواند |
|
هــر چــه ســاداتند در عــالم عـزیزان تواند |
| فضـــه‌ات وقـــت دعــــا اعجـــاز مریم می‌کند |
|
قنبــرت هــم فخــر بر سادات عالم می‌کند |
| قـــامتت ایمـــان و عصمت را مجسـم می‌کند |
|
در جنــان تعظیـم بـر حسن تو آدم می‌کند |
| آیـــۀ تطهیــــر در شـــــأن تـــو نازل می‌شود |
|
هــل اتـی در بذل یـک نان تو نازل می‌شود |
| مــادری داری کــه جبریل آردش از حق سلام |
|
شــوهری داری کــه نعمت با تولایش تمام |
| دختــری داری کـــه صبـرش حـافظ جـان امام |
|
فضه‌ای داری کـه قرآن ازدمش جوشد مدام |
| هست احمـد قلب احمدجان احمد کیست؟ تو |
|
چارده معصـوم در چشم محمد کیست؟ تو |
| انبیـــا را بــــا دعـــای تــــو گـــره وا می‌شود |
|
اولیـــا را طـــاعت از مهــر تو زیبـا می‌شود |
| قطــره بــا یـک گـردش چشم تو دریا می‌شود |
|
طـــاعت کــونین با دست تو امضا می‌شود |
| آنکـه از او آبـــــرو هــــم آبــــرو گیــــرد تـویی |
|
آفتــابی کـــه ز چشــم کــور رو گیـرد تویی |
| مـــا و اوصــــاف تــو رب‌العالمین مـداح توست |
|
بــا کـــلام وحــی جبریل امین مداح توست |
| خـــواجۀ لـــولاک ختـم‌المرسلین مداح توست |
|
داور قـــــرآن امیــرالمؤمنین مهمـان توست |
| لاله تــا بـــوی تـــــو را دارد تبســــم می‌کند |
|
حــامل وحـــی خـــدا بـــا تـو تکلم می‌کند |
| روح مــابیـن دو پهلـــــوی پیمبــر کیست؟ تـو |
|
در دل یک شهر دشمن؟یار حیدر کیست؟تو |
| کشتـــۀ راه ولایـــت در پــــس در کیست؟ تو |
|
مــادر خــون خــدای حـی داور کیست؟ تو |
| ای تو را گـل‌بوسه‌های مصطفی برروی دست |
|
با چه جرمی از غلاف تیغ، بازویت شکست |
| فتنــه‌جویان در سقیفه سخت با هم ساختند |
|
دین خـود، اسـلام خود، قرآن خود را باختند |
| بـــا لگــد اجــــر رســـالت را بــه تـو پرداختند |
|
حـــامی تنهــــای مــــولا را ز پـــا انداختند |
| آتـــشی از هیــــزم بخـــل و حسـد افـروختند |
|
آن دری کــه زائــرش بـودی پیمبر سوختند |
| بـــا وجـــود آنکــــه انــــدوه فــــراوان داشتی |
|
داغ روی داغ دل بــا چشـم گـریان داشتی |
| رنــج بــازو، زخـــم پهلـو، درد هجران داشتی |
|
از علی کردی حمایت تابه تن جان داشتی |
| یــــاد زینــــب دادی ای زهــــرای زینـب‌آفرین |
|
کــز امــام خویشتن بــاید حمایت این‌چنین |
| زینــب از دوران طفــلی درس از مــادر گــرفت |
|
غیــرت از مادر گرفت و قدرت از حیـدر گرفت |
| خطبــه‌ای خــواند و امان از دشمن کافر گرفت |
|
بـــا خطـــاب او ولایت زنــدگی از سر گرفت |
| خطبــــه‌اش قــــــرآن ثـــارالله را تفسیــر کرد |
|
کــربلا و کـــوفـه را لبــــریــز از تکبیـــر کرد |
| کیـست زینب پـای تـا سـر، مادر است و مادر است |
|
کیست زینب در شجاعت حیدر است حیدر است |
کیست زینب هم حسن هم یک حسین دیگراست
|
|
کیست زینب آنکه در دامان کوثر کوثر است
|
