| اگــر کشنـد در ایــن بیـــت وحـی صدبارم |
| مــن از امـــام خــــودم دست بر نمی‌دارم |
| مـــن از بــــرای دفـــاع علی سپر شده‌ام |
| بگــو کـــه چهـــره بســـوزد ز شعلـۀ نـارم |
| هـــزار شکـر کـه مـن مـــادر شهید شدم |
| چهـــار کــــودک دیگـــر بــه یاری‌اش دارم |
| نـه بـر پسـر نـه بـه پهلــو نه سینه نه بازو |
| علی، بـــرای تو اشک از دو دیده می‌بارم |
| بــــه تـــازیـانـه اگـــر چـه مـرا کنــــار زدند |
| تـــو را میــــانـۀ دشمـن چگـــونـه بگــذارم |
| بــه قبـــر گمشــده‌ام این حدیث بنویسید |
| کـــه مــن بــه سـن جــوانی شهیدۀ یارم |
| دو مـه ز قصــۀ دیـــــوار و در نـــرفته هنـوز |
| نفـس‌نفـس زده شـب تــا بـه صبح بیدارم |
| بــه دردهــای علــی گـریه می‌کنم بسیار |
| اگـــر چـه بـــاشد از آن ضربه درد بسیارم |
| بـرای آنکــه کنــم ظلــم خصــم را ثـــــابت |
| به حشر محسن خودرا به روی دست آرم |
| شرار آه شما خیزد از دل میثم |
| خدا کند که شود جاودانه آثارم |
صدف نبوت 4 – غلامرضا سازگار
