| ای نـــور بصــــر، لیــلا ای قــرص قمـــر لیلا، فرزندم علی‌اکبر |
| ای شمع دل سوزانم ای خونین گل خندانم نـــوردیـدۀ حیـدر |
| امید لیلا دو چشم خود وا کن میان دشمن مرا تماشا کن |
| لالۀ لیلا لالۀ لیلا لالۀ لیلا علی |
| ای درخون شده آغشته ای داغ تــو مــرا کشته من بــابای تو هستم |
| زینـب نــالـه بــه آهـم زد دشمن خنده به اشکم زد تارفتی تو زدستم |
| تشنه لب ز خود تو را جدا کردم به جای آب اشک دیده آوردم |
| لالۀ لیلا لالۀ لیلا لالۀ لیلا علی |
| لیـلا کــو در این صحرا بیند ای ثمرِ زهرا خون روی تو بگیرد |
| پاشیده همه اعضایت پیش دیدۀ بابایت بـابا بـر تــو بمیرد |
| اگرچه از خون لبت به هم بسته بــا پــدرت کــن تکلــم آهستـــه |
| لالۀ لیلا لالۀ لیلا لالۀ لیلا علی |
| فـرزنـدم بنگــــر عمــه بیرون آمده از خیمه با عباس و سکینه |
| بی‌تو ای گل بستانها پاره گشته گریبانها از گلهــای مدینــه |
| فاطمه از غصّه خونجگر گردد برادرش کی به خیمه برگردد؟ |
| لالۀ لیلا لالۀ لیلا لالۀ لیلا علی |
| مـن گلـزار خزان دارم بر دل داغ جوان دارم گـریم در دل دشمن |
| دراین محفل مهمانی فرزندم شده قــربانی خون گردیده دل من |
| حقوق جدم عجب ادا گردید با لب تشنه علی فدا گردید |
| لالۀ لیلا لالۀ لیلا لالۀ لیلا علی |
فانوسهای اشک 3 - غلامرضا سازگار
