| عشق و ایثار و ادب ریزد برون از آستینم |
| نورِ ماه آل هاشم، جلـوه کـرده از جبینم |
| آفتــاب خانـــۀ مـــولا امیـرالمؤمنینم |
| بعـدِ زهـرا، بـا ولـی‌اللهِ اعظم هم‌نشینم |
| عاشق زینب، کنیـزِ سبطِ خیرالمرسلینم |
| کیستم من؟- همسرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| آسمـان دامنم دارد سـه مـاه و یـک ستـاره |
| کــرده‌ام بـا یـاد زهــرا بـر رخ زینب، نظاره |
| پیکـر هـر چـار شـد در یـاری دین، پاره‌پاره |
| خاصه عباسم که بر تن بود زخمش بی‌شماره |
| راستی گشتنـد قـربـان امـام راستینـم |
| کیستم من؟- همسرِ شیـرخدا، ام‌البنینم |
| یوسف زهرا که جان صـد چو من بادا فدایش |
| کاش خونم بــود جـاری در زمیــنِ کربلایش |
| چـار «ثـارالله» پـروردم بـــه دامـن از برایش |
| صد پسر گر داشتم، تقدیم می‌کـردم به پایش |
| دوست دارم داغشان راهمچو عباسم ببینم |
| کیستم مــن؟- همسـرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| من کنیـز زینب و کلثــوم و زهـرای بتولم |
| مـن مریـد و عاشــق ذریــۀ پـاکِ رسولم |
| فخرم این باشدکه کرده حضرت زهرا قبولم |
| داده در این آستان، لطف خدا، اذنِ دخولم |
| چار دسته گل عطا شـد از امامِ راستینم |
| کیستم من؟- همسرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| در حیـات خویشتن بـر چار «ثـارالله» مامم |
| در ممات خود- چه زین بهتر- کنار چار امامم |
| دختِ زهرا،مادرم خوانده،زهی قدر و مقامم |
| در کنــار شیـر حق، «ام‌البنین» گردید نامم |
| می‌درخشد اختـر اقبال و عزت، از جبینم |
| کیستم من؟- همسرِ شیـرخدا، ام‌البنینم |
| سـوختم از داغ عبـاسـم چـو شمـعِ انجمن‌ها |
| پــارۀ آتش شــده در سینــۀ تنگـم، سخن‌ها |
| کاش واجب بود چون مردان،جهاد از بهرِ زن‌ها |
| تـا چـو عباسـم فــدایی می‌شـدم تنهـای تنها |
| تا نباشم زنده و در سوگ مولایـم نشینم |
| کیستم من؟- همسـرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| گر چه در دل مانده داغ چـار نجلِ باوفایم |
| تا صف محشـر، عـزادار شـه کرب و بلایم |
| بعد زهرا، بر حسین بن علی صاحب‌عزایم |
| همچو نی، نـالان به یادِ آن شهید نینوایم |
| در فراق او نـفس گردیـده آهِ آتشینــم |
| کیستم من؟- همسرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| کاش صدها بار می‌شد زنده عباسم، دوبـاره |
| پیکرش می‌گشت در راه حسینم، پاره پـاره |
| بر تنِ صد چاک او هر لحظه می‌کردم نظاره |
| ذکــر لالایـی مـن ایـن بـود دور گاهــواره: |
| «ای فداییِ حسینِ فاطمه، ای نازنینم!» |
| کیستم من؟- همسرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
| چنـد می‌گـویید بـا من: دست عبـاست جـدا شد |
| زیـن چـه بهتـر کـو بـه پای یـوسف زهرا فـدا شد |
| فخـرم این بـاشد کـه او قـربـانیِ خـون خـدا شد |
| وقف «مصباح‌الهدی» گردید و «مصباح‌الهدی» شد |
| گـریه «میثم» نثار چار نجـلِ بی‌قرینـم |
| کیستم من؟- همسرِ شیرخدا، ام‌البنینم |
بهار امامت 4 - غلامرضا سازگار
