| سینه‌هـا مانده پـر از نـالـۀ نشنیـده هنوز |
| مانده خورشید ز غـم رویْ خـراشیده هنوز |
| اشک خونین همه را می‌چکد از دیده هنوز |
| بـدن ختـم رســل دفـن نگردیــده هنوز |
| چرخْ آبستن بیــداد ز بیـداد شــده |
| حمله بر مرکز عدل وشرف و داد شده |
| خلـف شــوم سقیفـه، حَکـمِ نـامشروع |
| سر برآورده و بیـدادگـری کـرده شــروع |
| یافتــه فتنــۀ او تــا ابدالدهـــر شیوع |
| کینه‌توزان همه در محضر او کرده خضوع |
| رفته از یاد همه خاطــرۀ روز غدیـر |
| همه در سلسله دیو هوا گشته اسیر |
| تیرگی آمده انـوار جلـی را ببــرد |
| از میـان آینـــۀ لم یزلـی را ببـرد |
| از دل خلق، تـولای ولـی را ببــرد |
| باطلی آمـده تـا حق علی را ببـرد |
| شهر با این خلف شوم،هم آغوش شده |
| وحی، بیگانه و توحیـد، فرامـوش شده |
| که گمان داشت که امت ز پیمبر ببُرند |
| در هجوم عطش از ساقی کـوثر ببرند |
| دل ز تطهیـر و ز صدیقـۀ اطهـر ببرند |
| قبلـه را روی بـه قبله ز جفا سـر ببرند |
| یار دشمن شده و پشت به مولا بکنند |
| حمله بر بیـت خـداوند تعالــی بکنند |
| جانشین نبی آن است که جانش باشد |
| «هل اتی» در گـرو قرصــۀ نانش باشد |
| آیـۀ «بلِّغ» و «تطهیر» به شـانش باشد |
| فتح بـدر و احد و خیبـر از آنـش باشد |
| خصم را نیز بر این نکته بسی اقرار است |
| کـه علی یـاور یـار است، نه یار غار است |
| آنکه پیوسته خدا دید و خدا دید علی است |
| آنکه یک آن به خدا شـرک نورزید علی است |
| آنکه حق دور سرش یکسره گردید علی است |
| آفتابی کـه درخشیـد و درخشیـد علی است |
| نه فقط عـالم و آدم بـه علی می‌بالد |
| به خدا ذات خدا هم به علی می‌بالد |
| پـای اغیـار کجـا و حـرم یـار کجا |
| خانـۀ وحی کجا و شـرر نــار کجا |
| سینـۀ حور کجا و در و دیـوار کجا |
| بازوی بسته کجـا، حیدر کـرار کجا |
| حرم امن خـدا در شــرر آتـش بود |
| پشت در صورت زهرا سپر آتش بود |
| بـاغ، پامال خزان گشت و فدا شد محسن |
| میـوۀ نـورسِ از شاخه جـدا شـد محسن |
| سپر سینـۀ نـامـوس خــدا شــد محسن |
| حقش از ضرب لگد سخت ادا شد محسن |
| نه فقط در صـدف آن در گران را کشتند |
| بلکه یک سوم سـادات جهـان را کشتند |
| زین ستم دست عدو تا صف محشر شد باز |
| تــا ابـــد کشتــن اولاد علـی شــد آغـاز |
| بــه خدایــی خــدای احــد بنــده نــواز |
| سر کشیـد آتـش ایـن فتنه ز دامـان حجاز |
| نه فقـط خانـه ام‌النجبــا را ســوزاند |
| حـرم محتــرم کـرب و بـلا را سوزاند |
| چـه بگـویم کـه بــه اولاد پیمبر چـون شد |
| پـس از آن کـشتن اولاد علـی قــانون شد |
| دامـن دهــر ز خـون همگـان گلگـون شد |
| آسمان، اشک‌فشان، خاک، محیط خون شد |
| بشنوید ای همۀ امت اسلام به گوش |
| نـالۀ فاطمه تـا حشـر نگردد خاموش |
| بـا چنیـن کشتـه شـدن آل پیمبـر زنــده است |
| خـط سرخ علــوی تـا صف محشـر زنـده است |
| شیعه زنده است، همان‌گونه که حیدر زنده است |
| کــافـراننـد همـه ابتــر و کــوثــر زنــده است |
| ای به جان و تنتـان بــاد درود و صلـــوات |
| نظم «میثم» همه از خون شما یافت حیات |
بهار امامت 4- غلامرضا سازگار
