بند 3
| از خــداونـدگـــار حـی ودود |
|
|
|
به تـو یا فــاطمه سـلام و درود |
| ذات داور ز خشم تـو در خشم |
|
|
|
قلب احمد به وجـد تـو خشنود |
| وای اگــر روز حشـر، یـا زهـرا |
|
|
|
رو به حشـر آوری بـه روی کبود |
| فــاطمـه پــارۀ تن پـدر است |
|
|
|
پــدرت بـارها چنیــن فـرمـود |
| در عــزای پـــدر همه دیـدنـد |
|
|
|
خـانه‌ات شد سیـاه‌پوش از دود |
| بـا کـه گـویم کـه بر تو آوردنـد |
|
|
|
بـار هیـزم بـه جـای عنبر و عود |
| حملـــۀ دیــو و آستانـۀ حـور |
|
|
|
خـانـۀ وحـی و آتــش نمــرود |
| جـان مـادر! کجا زمین خوردی |
|
|
|
کــه شده چـادر تو خاک آلـود؟ |
| بـارهـا، بــارهـا تـو را کشتنـد |
|
|
|
اجر و پاداش مصطفـی این بود |
| تو علـی را سپـر شــدی کـآمد |
|
|
|
بـر تنت ضـربه روی ضـربه فرود |
| به پیمبــر قسم! ز دست خـدا |
|
|
|
دست بشکستۀ تو دست گشود |
| تـو چـراغ هـدایتی زهـرا |
| تـو حیـات ولایتـی زهـرا |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
