بند 5
| خصـم بـر کـف چو تازیانه گرفت |
|
|
|
تــن پــاک تـو را نشـانه گرفت |
| شعله‌ای کز حریم تو بـرخاست |
|
|
|
از دل مصطفـــی زبــانه گرفت |
| شب قتل علی همان شب بود |
|
|
|
که ز دستش تورا زمانه گرفت |
| جـان خـود را نهـاد در دل خاک |
|
|
|
بـا تـو در قبــر، آشیـانه گـرفت |
| دســت پیغمبـــر خـــدا لــــرزید |
|
|
|
تا تـو را از علی شبانـه گرفت |
| بشکنــد دسـت آن جنـــایت‌کار |
|
|
|
که تــو را زیـــر تـازیانـه گـرفت |
| ای کــه جبــریل بـــر زیـــارت تو |
|
|
|
اذن از خــــالق یگــانـه گـرفت |
| بـه چـه تقصیــر، جــان پـاکت را |
|
|
|
خصم در بیـن آستـانه گرفت؟ |
| جگـــر سنــگ بــر علـی سـوزد |
|
|
|
کـه عـزا بر تـو مخفیـانه گرفت |
| شیعــه آن روزهـــا کـه روز نبود |
|
|
|
کـوه درد تو را بـه شانه گرفت |
| شیعـه عمـری بــه یاد غربت تو |
|
|
|
بهــر گریـه دلش بهانـه گرفت |
| شیعه تا هست در جگر سوزش |
| درد خود را به کـس نمی گفتی |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
