| اشــک مـن امشب گــلاب تـــربت یارم شده |
| خــواب هـم گـریان بــرای چشم بیدارم شده |
| زنـــدگی جــان‌کندنم گشته، طبیبـم احتضـار |
| دارویــم غــم گشته، تنهــایی پرستارم شده |
| دردهــای مخفــی‌ات در سینـــه‌ام پیچیده‌اند |
| خــون پهلــویت روان از چشــم خونبارم شده |
| سخــت گــــردیـده عبـــورم از در ایـن آستان |
| عکـس طفـل بی‌گنــاهت نقـش دیوارم شده |
| خــــانـۀ تــــاریک مــــابی‌تــو عــزاخـانه شده |
| بیشتـــر صــــاحب‌عـزا طفـــل عـزادارم شده |
| لاله‌ام گــردید پــرپـر، غنچــه‌ام از دست رفت |
| دیــــدن روی مغیـــــره در جگــــر خـارم شده |
| خنــدۀ قنفــذ دلــــــم را بیشتــــر آتـــش زده |
| طعــن ثــانـی مــرهـم زخـــم دل زارم شـده! |
| آن ستمکــاری کـه بـا من کـرد بیعت در غدیر |
| داده تشکیـــل سقیفــه، قــاتــل یــارم شده |
| بعـــد تــو مـــاننـد شمعــی در میـــان انجمن |
| آب گشتن،سوختن،ساکت شدن،کارم شده |
| گرچه در ایام غربت کس دلش بر من نسوخت |
| ســوز «میثـم» تـا سحـر وقف شب تارم شده |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
