| امـام خانـه‌نشیـن مـدینـه! شـوهـر من! |
|
|
حلال کن کـه رسیده است روز آخر من |
| خـدا گـواست کـه از فـاطمه به خـانۀ تـو |
|
|
خلاف سـر نـزده ای یگانـه همسر من! |
| مــرا بـه طـور نهانـی شبـانه غسـل بـده |
|
|
اگـرچه آب شده مثـل شمع، پیکـر من |
| سیــاهی بــدن و صـــورت کبـود مــرا |
|
|
خدا کنـد کـه نبیند خـدیجـه، مادر من |
| از این به بعـد شـود خـانـه‌دار خـانـۀ تو |
|
|
بـه جای مادر خود چـار ساله دختر من |
| هنوز حامی تـو چشـم خـود نبستـه علی! |
|
|
چـرا غــریب نشستی کنـار بستـر من؟ |
| سکوت و صبر تو آتش زده است بـر جگرم |
|
|
چقـدر صبر؟ کمی گریه کن به خاطر من |
| بــرای یـــاری تــو بیــن آن در و دیـوار |
|
|
کسی نبـود بـه جز محسن تو یـاور من |
| هــزار بــار شـدم کشتـه بــاز هـم از تـو |
|
|
دفـاع کردم و گفتـم: علی‌ست رهبر من |
| شرار آتـش و رخسار فاطمه «میثم!» |
| خدای من! شود آیا چگونه باور من؟ |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
