| دریـای خامـوش پـدر فریـاد کن فــریاد کن |
| فـــریــاد ثـــارالله را از سیـنـه‌ات آزاد کـن |
| گه دیده بگشا سوی من گاهی عمو را یاد کن |
| با یک تبسم لحظـه‌ای قلب پـدر را شـاد کن |
| دل داده بر تیر بلا از عالمی دلبر شدی |
| هر روز زیبا بوده‌ای امـروز زیباتر شدی |
| ای آخرین سرباز من یک لحظه چشمی باز کن |
| سر نهـان بـا مـن بگـو ســـوز درون ابـراز کن |
| هنگام معـراجـت شــده پــرواز کـن پرواز کن |
| سیـر فسبحــان الذی آغـاز کــــن آغـــاز کن |
| قرآن من تفسیـر شو تعبیر شو تعبیر شو |
سر تا قدم تکبیر شو چشم انتظار تیر شو
|
| تـو کـوثـر مـواج مـن تـو ســورۀ نـور منی |
| یک غنچه نه یک باغ گل یک نخلۀ طور منی |
| هــم راز نــاپیـدای من هم سر مستور منی |
| هــم شعـر ایثار منی هم شـور عـاشور منی |
| سـرباز بیـدار منـی تنهــا خریدار منی |
| بروی دست من علم بلکه علمدار منی |
| ای خون حلق تشنـه‌ات روی خـــدا را آبرو |
| ای بـوده از صبـح ازل بـا تیـر قـاتل رو‌بـرو |
| بــاید دهـم آرایشت امـــروز بـا خون گلو |
| گر تاب گفتن نیستت با گردش چشمت بگو |
| تو آب می‌خواهی زمن یا شیر می‌خواهی علی |
| نه، شیر وصـل یــار را از تیـر می‌خـواهی علی |
| از آب پیکان بـلا خـود شیـر نـابت می‌دهم |
| در شعلۀ سوز درون سوزانده، تابت می‌دهم |
| از شیـر می‌گیـرم ولـی با تیر آبـت می‌دهم |
| با حلق خونین می‌برم دست ربابت می‌دهم |
| ای قتلگاهت دوش من ای قبر تو آغوش من |
| در پیـش پیکان بـلا لبخند گرمت نـوش من |
| پیراهن خـونین کفن، خـون آب غسل پیکرت |
| گردیده روی دست من بر پوست آویزان سرت |
| بـا دست خود دفنت کنـم شـاید نبیند مادرت |
| از شانـۀ مـن پـر زدی زهــرا گـــرفتـه دربرت |
| کردند خوابت با عطش دادند آب از ناوکت |
| از نخل «میثم» می‌چکد خون گلوی نازکت |
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
