| سـر از تـن جـدا دیشـب چــرا از مــا جــدا بودی |
|
دو روز از مــا جـــدا بــودی کجـا بودی کجـا بودی
|
| بـــه جــای مُشـک پاشیدند بر موی تو خـاکستر |
|
بهشت مـن مگـــر در گـــوشۀ مطبــخ‌سـرا بودی
|
| ز یــادت لحظــه‌ای غـافل نگـردیدیم دیشــب را |
|
یقـین دارم تـــو هم هر جا که بودی یـاد ما بودی
|
| ز شهـــر کـــوفه می‌دیدم تو را با چشم زهرایی |
|
کــه دیشــب میـزبان مـــادرت در کــربلا بودی
|
| هـــلال مــن بـوقت ظهـر نـوک نی درخشیـدی |
|
تــو که دیشب نهان در زیر سنـگ و نیزه‌ها بودی
|
| نـه در مطبــخ نـه روی دامـن قـاتل یقین دارم |
|
کــه هــم در قلب زینب هـم در آغوش خدا بودی
|
| دل شـب در نمـــاز شـب تو را دیشب دعا کردم |
|
یقیــن دارم تــو هـم تا صبح مشغول دعـا بودی
|
| قـرار این بود ما با هم در ایـن ره هم‌سفر باشیم |
|
چـرا از کـــربلا تـــا کــوفه از زینـب جدا بــودی
|
| چـــه شــد ای آفتــاب من هـلال نیزه‌ها گشتی |
|
تــو کــه مثـل ستاره روی دوش مصطفی بـودی
|
| به پیری هم نمی‌گیریم سوز از سینه‌ات «میثم» |
| کــه تــو از خُــردسالی بهـر ما نوحه‌سرا بودی |
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
